
عشاق سگهای ولگرد بخوانند

خبرآنلاین گزارشی منتشر کرده است مبنی بر اینکه از دیماه سال 1400تا امروز 18کودک بهدلیل حمله سگهای بدون صاحب فوت شدهاند. طبق جدول منتشر شده از اسامی این کودکان، محل زندگی و تاریخ فوت، بیشتر این کودکان از شهرهای کوچکی مثل نکا، قهاوند همدان، کهنوج، سردشت، قم، بابل، مسجدسلیمان، باسمنج تبریز، بیرجند، ارومیه و... بودهاند.
درباره نحوه کشتهشدن نیز بهترتیب تکه و پاره شدن، هاری و ترس از سگ عامل اصلی بوده است. حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران با انتشار یک نمودار از میزان سگگزیدگی در کشور گفته است: « افزایش گزش از سال ۱۳۶۶ تا سال گذشته نشان میدهد تعداد زخمیها از آن سال با آمار ۱۴ هزار و ۶۴۴ نفر به بیش از ۴۰۰هزارنفر در سال گذشته رسیده؛ یعنی طی ۳۷ سال، ۲۸ برابر شده است.»
مسئله مرگ کودکانی که قربانی سگهای بدون صاحب میشوند از یک منظر اهمیت دوچندان پیدا میکند؛ اینکه اغلب این کودکان متعلق به مناطق کمبرخوردار و حتی فقیر جامعه هستند. شاید اگر این اتفاقات در مناطقی که ساکنانش توان اعتراض و پیگیری بیشتری داشتند رخ میداد، رسیدگیها بیشتر از اینها میشد.
از نگاه این استاد دانشگاه، یکی از دلایل ادامهدار بودن این بحران حضور پرنفوذ و منافع اقتصادی گسترده برخی افراد و گروههاست که به ظاهر حامی حیوانات بهویژه سگها و گربههای ولگرد هستند، اما در عمل به تثبیت این معضل دامن میزنند. او میگوید: «این گروهها که ارتباطاتی گسترده با شبکههای رسانهای خارجی مانند «منوتو» و «ایران اینترنشنال» دارند، با پولهای مشکوک و شبکهای از فعالان سایبری با هرگونه مخالفت با حضور سگهای ولگرد در جوامع انسانی برخورد تند و حتی تهدیدآمیز میکنند.»