«باحال بودن» دیگر یک صفت مبهم و سلیقهای نیست. یک پژوهش بینالمللی گسترده، برای نخستین بار رمزگشایی کرده است که چرا برخی افراد، از شانگهای تا سانتیاگو، «باحال» بهنظر میرسند و دریافته که آنها در 6 ویژگی شخصیتی کلیدی مشترک هستند. این یافتهها نهتنها درک ما از جذابیت اجتماعی را تغییر میدهد، بلکه میتواند نحوه شکلگیری سلسله مراتب در جوامع مدرن را نیز توضیح دهد.
براساس این یافتهها که در نشریه معتبر «روانشناسی تجربی» منتشر شده، افراد «باحال» در تمام فرهنگها دارای 6ویژگی کلیدی هستند: برونگرایی، لذتجویی، قدرت، ماجراجویی، گشودگی به تجربیات نو و استقلال. نکته جالب اینجاست که این ویژگیها لزوما با «خوب بودن» یکی نیست. افراد «خوب» در این تحقیق، بیشتر با صفاتی چون سازگاری، سنتگرایی، وظیفهشناسی و آرامش توصیف شدهاند؛ پژوهشگران تأکید میکنند «باحال بودن» یک مفهوم اخلاقی نیست.
این تحقیق عظیم که بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ انجام شده، دیدگاه نزدیک به ۶ هزار بزرگسال را از 13کشور جهان ازجمله آمریکا، چین، آلمان، نیجریه و مکزیک مورد بررسی قرار داده است که از هر شرکتکننده خواسته شد فردی «باحال» را تصور و ویژگیهایش را ارزیابی کند.
تاد پزوتی، یکی از محققان این پروژه معتقد است که جامعه به افراد «باحال» نیاز دارد. او میگوید: «این افراد هنجارها را به چالش میکشند، تغییر میآفرینند و فرهنگ را پیش میبرند.» پزوتی ریشههای این مفهوم را در خردهفرهنگهای سرکش، از موسیقیدانان جاز در دهه ۱۹۴۰ تا بیتلها در دهه 1950 جستوجو میکند؛ اما امروزه با گسترش جهانی صنعت مد، موسیقی و سینما، این مفهوم جهانی شده و حتی جنبه «تجاریپسند» پیدا کرده است.
در نهایت، پژوهشگران نتیجه میگیرند که «باحال بودن» یک ساختار اجتماعی معنادار است. این جایگاهی است که به افراد الهامبخش و نوآور داده میشود؛ کسانی که قواعد را زیر سؤال میبرند و دیگران را به تغییر تشویق میکنند. به همین دلیل است که چه در سئول باشید و چه در سیدنی، فرمول «باحال بودن» یکسان بهنظر میرسد.
کشف فرمول «باحال بودن»
در همینه زمینه :