گزارش
نوبت «ماچا» رسید
درباره نوشیدنی کافئینی سبزرنگ که مثل قهوه به شدت تبليغ مي‌شود و اين روزها بازارش سكه است
سحر جعفریان عصر-روزنامه‌نگار
با چاشاکو (قاشق چای ماچا) حدود یک قاشق چای‌خوری از چای ماچا از قوطی ماچای تشریفاتی یا همان رویال گلد برمی‌دارند و سرریز می‌کنند به استرینر (صافی کوچک). آرام صافی را تکان می‌دهند تا چند لایه یک‌دست از پودر سبزرنگ چای ژاپنی تازه مد شده ته چاوان (کاسه چای ماچا) جا بگیرد. حالا نوبت اضافه کردن کمی آب حرارت‌دیده روی لایه‌های یک‌دست و چرخاندن زیگزاکی چاسن (همزن چای ماچا) در آن است. خیلی طول نمی‌کشد تا فوم نرم یا کف چای پدیدار و نوشیدنی ترند این‌روزها آماده سرو شود؛ از فنجانی 200تا 450هزار تومان نارگیلی، وانیلی، دارچینی یا اورجینال که اغلب، مشتریان جرعه‌جرعه آن را سر می‌کشند؛ شاید چون چشایی‌شان به مزه متفاوت ماچا عادت ندارد و بیشتر به بهانه عکس برداشتن برای شبکه‌های اجتماعی‌شان با هشتگ یا کلیدواژه ماچا-خور، ماچا-نوش، آن را از میان همه خوبان منوی کافه برگزیده‌اند.
دیروز سوشی و مارچوبه، امروز ماچا
پودر آسیاب‌شده برگ‌های چای سبز ژاپنی که خیلی پیش‌تر فقط به سبب خاصیت درمانی دم‌آوری می‌شد حالا به هزار فیس و افاده خودش را چپانده وسط منوی پرطمطراق کافه‌ها و رستوران‌های گوناگون. کافه‌های کوچک، معمولی یا رستوران‌های آنچنانی و لوکس که تا دیروز پرفروش‌هایشان خوراک سوشی و شیرینی موچی و حتی خوردنی‌های مارچوبه‌ای بود، حالا چای ماچاست که مشتری‌ها برایش صف می‌کشند. امیر باریستاست و کافه جمع و جورش جایی در بازاربزرگ دارد: «بعضی خوردنی‌ها فارغ از خواص یا آورده‌های مالی‌شان، صدقه سر سینما و تلویزیون و فضای مجازی ترند می‌شوند؛ مثل مارچوبه که با سریال هیولا و دیالوگ «به همین مارچوبه و پاستایی که می‌خوریم...» شناسانده و معروف شد. ماچا هم همینطور؛ تولدش در شبکه‌های مجازی با‌ادا‌و‌اطوارهای سلبریتی‌ها اتفاق افتاد.»
کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه
«ژاپنی بنوش؛ چربی‌های آب‌نشویت رو با ماچا آب کن»، «ماچایی‌ها هیچ‌وقت انرژی‌شون نمی‌افته»، «با ماچا درس‌خون شو»، « از ماچای داغ تا آیس ماچا؛ سرطان پر» و خیلی عبارات دیگر که مدتی است هم در شبکه‌ها و صفحات مجازی وایرال شده‌اند و هم وسوسه بسیاری از کاربران را برمی‌انگیزند. چند پست اخیر یکی از سلبریتی‌های مجازی که کارش کافه‌گردی است به ماچا و ماچاخوری اختصاص دارد. وسط باشگاه ورزشی سوپر لوکسی ایستاده و بیشتر از آنکه سر و کارش با تردمیل، هالتر و دمبل باشد، چای ماچا می‌نوشد و با اکت‌هایی سینمایی اینطور تبلیغ می‌کند: «کافئین بالا، آنتی‌اکسیدان بالا، آمینواسید هم بالا... به شرط اینکه ماچای اصل با طعم اومامی (طعمی خاص و ترکیبی) بنوشی...» از کپشن‌های طولانی آن پست‌ها نیز پیداست دست آقای سلبریتی و دیگر سلبریتی‌های مجازی به بهانه اطلاع‌رسانی‌های تجاری توی دست صاحبان شرکت‌های بازرگانی و وارداتی است: «ماچای تشریفاتی و اعلا با گرید A که برداشت نخست از گیاه ماچاست از بسته‌های نیم‌کیلویی 800هزار تومانی تا بیش از 3میلیون تومان.» بعضی دیگر از سلبریتی‌های مجازی، ماچای گرید 2یا آشپزخانه‌ای و کلاسیک یا حتی ست ابزار دم‌آوری ماچا را معرفی می‌کنند.
شاغلان و یوگی‌های ماچاخور
انگار راست است که دست بالای دست بسیار است؛ حالا ماچاهای پر کاتچین (نوعی آنتی‌اکسیدان)، فاتح آنلاین‌شاپ‌ها تا حجره‌های ته بازار پله‌نوروزخان، بالادست انواع قهوه درآمده‌اند و هر صبح تا عصر خیلی‌ها پیش از شروع کار و بارشان یکی دو فنجان از ماچا به حلق‌شان می‌ریزند. آنها که دخل گران و گشادی برای نوشیدنیهای روزانه‌شان کنار گذاشته‌اند ماچای اصل می‌خورند و آنها که دخل نوشیدنیهای کافه‌ای‌شان تنگ است به ماچای سبز کم‌رنگ (کم‌کیفیت‌تر) و حتی ساشه‌ای قانع‌اند. این میان اما یوگی‌ها (افرادی که یوگا انجام می‌دهند) بیشتر هوس چای ماچا می‌کنند. مت یا تشک یوگا را کنج جایی آرام و ترجیحا با نورسفید و کم، پهن می‌کنند و باقی تجهیزات‌شان را هم کنار وسایل دم‌آوری ماچا قرار می‌دهند. بعد از اجرای حرکاتی مانند تاداسانا (کوه)، بالاسانا (کودک) چند قلپ ماچا می‌خورند تا ضمن پیدا کردن طعمی شیرین میان تلخی ماچای تازه‌دم، بوی سبزی شبیه به علف‌های خیس شده آن را نیز به جان بکشند: «انگار آبش کمتر از 80درجه جوشیده یا چاسن را زیگزاکی (شکل‌ام یا دبلیو) هم نزده‌اند تلخی‌اش بیشتر از نرمی‌اش است... .»
از کپشن‌های طولانی آن پست‌ها نیز پیداست دست آقای سلبریتی و دیگر سلبریتی‌های مجازی به بهانه اطلاع‌رسانی‌های تجاری توی دست صاحبان شرکت‌های بازرگانی و وارداتی است: «ماچای تشریفاتی و اعلا با گرید A که برداشت نخست از گیاه ماچاست از بسته‌های نیم‌کیلویی 800هزار تومانی تا بیش از 3میلیون‌تومان
در همینه زمینه :
