
از زمین به آسمان میبارد !
تحولی بیسابقه در سیاست نقلوانتقالاتی بایرنمونیخ

معمولا رسم بر این بود که بایرنمونیخ مثل یک عقاب بالای سر تیمهای بوندسلیگایی پرواز میکرد تا بهترین بازیکنانشان را شکار کند. این کار 2فایده برای آنها داشت؛ هم خودشان با خرید ستارههای لیگ تقویت میشدند و هم تیمهای رقیب را تضعیف میکردند. یک رسم دیگر هم در بوندسلیگا وجود داشت؛ اینکه منبع تغذیه باشگاههای بزرگ و بهخصوص انگلیسیها بودند، مثلا گواردیولا علاقه زیادی به خرید از بازیکنان این لیگ دارد. اما اخیرا روال تغییر یافته و درواقع، معکوس شده است و این بایرنمونیخ و دورتموند هستند که از انگلیس بازیکن میگیرند. سیاست دورتموند این است که بازیکنان ردههای پایه را از انگلیسیها با قیمتی پایین میخرد و 100میلیون به لیگ خودشان یا اسپانیاییها میفروشد. نمونهها کم نیستند؛ برادران بلینگام، گینتر و... بایرن هم جمال موسیالا را از تیم ملی پایه انگلیس گرفت و ملیتش را هم به آلمانی تغییر داد.
در فصلهای اخیر، مربیان و بازیکنان از انگلیس به آلمان میآیند. ونسان کمپانی در ازای پاداش سقوط برنلی به لیگ چمپیونشیپ، از سوی بایرنمونیخ بهعنوان سرمربی جذب شد و باواریاییها حتی 12میلیون یورو هم برای فسخ قراردادش به انگلیسیها پول دادند. در چند سال اخیر 7بازیکن از انگلیس جذب این باشگاه شدهاند. حالا دیگر از زمین به آسمان میبارد!
بایرنمونیخ در حالی از فصل ۲۱-۲۰۲۰ تاکنون ۷بازیکن از لیگ برتر انگلیس جذب کرده که پیش از آن (تا فصل ۲۰-۲۰۱۹) فقط یک انتقال از چمپیونشیپ و ۴انتقال از لیگ برتر به مونیخ ثبت شده بود؛ عمر ریچاردز (ردینگ در دسته چمپیونشیپ)، جروم بواتنگ (سیتی)، پپه رینا (لیورپول)، لروی سانه (سیتی) و جمال موسیالا (چلسی). اما حالا هر 3 ضلع مثلث هجومی بایرن از انگلیس آمدهاند؛ هری کین (تاتنهام)، لوییس دیاس (لیورپول)، میشل اولیسه (کریستال پالاس) و حتی موسیالا.
چرا بایرن از لیگ برتر خرید میکند؟
تغییر مدیریت فنی و مدیریتی
اولی هوینس و هاشانه دورهای سیاست استفاده از تولیدات داخلی را در پیش گرفته بودند، اما از زمان آمدن هربرت هاینر و هازانه دوباره (۲۰۲۳)، استراتژی به سمت خرید هوشمندانه از لیگهای قوی تغییر کرد.
فشار رقابتی در بوندسلیگا
با ظهور لایپزیش، دورتموند و لورکوزن، بایرن دیگر نمیتواند فقط به خریدهای داخلی و دزدیدن استعدادهای رقبا تکیه کند. از طرف دیگر نیاز به بازیکنان آماده و باتجربه افزایش یافته است. در ضمن برخی ستارهها نظیر فلوریان ورتس هیچ علاقهای به رفتن به بایرن نشان نمیدهند و این را درجا زدن میدانند.
قدرت مالی و جذابیت تیم
بایرن مونیخ همچنان یکی از ثروتمندترین باشگاههای جهان است (درآمد سالانه بیش از ۸۰۰میلیون یورو). ترکیب موفقیت، شهرت و حقوق بالا و کسب تضمینی جامها بازیکنان لیگ برتر را جذب میکند. هری کین به همین دلیل تاتنهام را رها کرد. لوییس دیاس هم اعتراف کرد میخواسته چالش جدیدی را تجربه کند.
کاهش ریسک با خرید از لیگ برتر
بازیکنان لیگ برتر بهدلیل فیزیک قوی، سرعت بالا و تجربه بینالمللی، برای بوندسلیگا مناسب هستند. از طرفی بایرن میداند که این بازیکنان تستشده هستند.
میانگین سنی بایرنمونیخ در فصل گذشته ۲۶.۳ بود، درحالیکه لیگ برتریها ۲۵.۸سال سن داشتند. درصد بازیکنان خارجی بایرن ۵۸درصد است، در برابر لیگ برتر که ۷۲درصد است.
مشکلات ورودیها از انگلیس
بزرگترین مشکلی که بازیکنان جذبشده دارند، زبان سخت آلمانی است: لوییس دیاس کلمبیایی در 3.5سال حضور در لیورپول یک کلمه هم انگلیسی یاد نگرفت. او آلمانی هم بلد نیست و تنها کسی که میتوانست با این بازیکن ارتباط زبانی بگیرد، ژائو پالینیا بود که اسپانیولی بلد بود که او هم با قراردادی قرضی و بند خرید اختیاری 30میلیون یورویی به تاتنهام پیوست.
سازگاری با سبک بازی آلمانی: برخی بازیکنان لیگ برتر بهدلیل تمرکز بیشتر بر تاکتیک و کارگروهی، در ابتدای حضور در بایرن دچار مشکل میشوند.
فشار رسانهای: هری کین و مانه تحت نظر شدید رسانههای آلمانی بودند. مانه از این فشار سربلند بیرون نیامد.
مدیریت انتظارات: خریدهای گرانقیمت، انتظارات بالایی ایجاد میکنند.
این بازیکنان هستند که دنبال جامهای بایرن هستند و به این باشگاه به چشم کارخانه تولید جام مینگرند، نه برعکس. برای همین ممکن است برخی از آنها مثل سادیو مانه کمکی به تیم نکنند.
نابودی کارخانه هلندی
ویتسه آرنهم یکی از قدیمیترین باشگاهها منحل میشود
باشگاه ویتسه آرنهم، یکی از قدیمیترین و ریشهدارترین باشگاههای فوتبال هلند، در آستانه انحلال رسمی قرار دارد. فدراسیون فوتبال هلند بهدلیل ناتوانی مالی و عدمارائه ضمانتهای مالی لازم، مجوز حرفهای این تیم را لغو کرد. این تصمیم بهمعنای آن است که ویتسه نمیتواند در هیچیک از لیگهای حرفهای هلند (اردیویزی و اِدویلیگ) شرکت کند و تنها میتواند در لیگهای آماتوری بازی کند یا کلا فعالیت خود را متوقف کند. هر جوری راحت است!
این باشگاه که روز ۱۴ مه ۱۸۹۲ تاسیس شد، پس از اسپارتا روتردام(سال ۱۸۸۸)، دومین باشگاه فوتبال قدیمی بود که هنوز در فوتبال حرفهای هلند فعالیت میکرد ولی طی 2فصل اخیر دچار بحران شدید مالی شد؛ بحرانی که ریشه در مالکیت روسی و ارتباط با رومن آبراموویچ داشت. این باشگاه با مشکلات مالی جدی روبهرو بود و آگوست 2010، سهامدار عمده آن موافقت کرد که باشگاه را به تاجر گرجستانی، مراب جوردانیا، بفروشد. گزارشهایی در گاردین و رسانههای خبری مختلف منتشر شد مبنی بر اینکه این خرید توسط مالک سابق چلسی، رومن آبراموویچ، مهندسی شده است.
پس از تحریمهای بینالمللی علیه افراد نزدیک به کرملین پس از آغاز جنگ اوکراین، سرمایهگذاران روسی ویتسه تحت تحریم قرار گرفتند و حسابهای باشگاه مسدود شد. این موضوع منجر به کاهش ۱۸ و سپس ۳۹امتیاز در 2فصل پیاپی شد و در نهایت، فصل گذشته (۲۴–۲۰۲۳) ویتسه از اِدویلیگ به اِریسهدیویزی (لیگ دسته سوم) سقوط کرد.
تیم شهر ونلو در استان لیمبورگ، هرچند هرگز قهرمان لیگ برتر هلند نشده، اما سابقهای پرافتخار در سطح دستههای پایین و جذابیت خاصی در سیستم فوتبال هلند داشته است: قهرمان لیگ دسته دوم ۱۹۷۲، ۱۹۷۵، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۷. ویتسه چندین بار به رقابتهای اروپایی راه یافته و نخستین جام بزرگ خود را سال ۲۰۱۷ با پیروزی ۲ بر صفر مقابل آلکمار، با قهرمانی در جامحذفی هلند بهدست آورد. آنها همچنین سالهای ۱۹۱۲، ۱۹۲۷، ۱۹۹۰ و ۲۰۲۱ به فینال جامحذفی رسیدند. نیکوس ماچلاس، نخستین بازیکن ویتسه است که سال 1998با زدن 34گل در یک فصل، کفش طلای اروپا را از آن خود کرد.
ویتسه آرنهم بهعنوان «کارخانه تولید استعداد» و «پل عبور به اروپا» شناخته میشد، بهویژه برای بازیکنان آفریقایی و انگلیسی که میخواستند وارد فوتبال اروپایی شوند. فیلیپ کوکو، روی ماکای، نمانیا ماتیچ، رابین گوزنس، آرماندو بروخا، تیجانی بابانگیدا، یاکوبو، ویلفرد بونی، مارتین اودگارد، محمدو دیارا، پیر فانهویدونک و میسون مونت تنها تعدادی از ستارگان بزرگی هستند که سابقه بازی در باشگاه ویتسه را دارند. پیراهن شماره12این تیم به احترام هواداران، برای همیشه در ویتسه بایگانی شده است.
این فاجعه هشداری است برای باشگاههای کوچک که وابسته به مالکان خارجی هستند؛ مخصوصا از کشورهایی که سیستم مالی شفافی ندارند یا دیکتاتوری هستند.