کتاب خور
سلامی به کتاب‌های خوب
کتاب، امکانی است برای رفت‌و‌آمد آگاهی، اما چه کنیم تا کتابخوان شویم؟ و حالا ادامه ماجرا...
کتاب‌ها، بسیار شبیه کوه‌ها هستند؛ در دل کوه‌ها، طلا و الماس و فیروزه یافت می‌شود که بسیار قیمتی و ارزشمندند، اما برای رسیدن به آنها باید تلاش کرد و عرق ریخت و خون جگر خورد. کتاب نیز همین‌گونه است. کتاب‌ها هم معدن آگاهی‌اند و ارزشمند و نویسنده تلاش کرده تا فشرده‌ای از اندیشه‌ها و تجربه زیست خود را برای خوانندگانش به یادگار بگذارد؛ اما گاهی وقتی این کوه گران‌سنگ را مطالعه می‌کنیم، فقط عرق می‌ریزیم و نفسمان بند می‌آید و برای رفتن از صفحه‌ای به صفحه دیگر، چنان روزگار بر ما می‌گذرد که انگار در حال کوه کندنیم و احتمالا در آن لحظات هم هی به‌خودمان خرده می‌گیریم که «ای بابا! بلد نیستی دو خط کتاب هم بخونی!» و خلاصه کلی خودمان را محکوم می‌کنیم و برچسب کتاب‌نخوان روي پیشانی‌مان می‌چسبانیم، غافل از اینکه ما کتابخوانیم، اما شاید کتاب خوب در دستمان نیست. در واقع انتخاب کتاب خوب، ما را در ریل کتابخوانی حتی کتاب‌خوری قرار می‌دهد. حالا به شکل روشن باید به این سؤال، پاسخ دهیم که چگونه کتاب خوب را انتخاب کنیم؟
شاید یکی از راه‌های ساده برای انتخاب کتاب خوب، مراجعه به فهرست کتاب‌های برگزیده‌ای است که مراجع دولتی و غیردولتی جدی در حوزه کتاب معمولا به شکل سالانه اعلام می‌کنند. مثلا اگر به‌دنبال انتخاب کتاب خوب برای کودک یا نوجوانمان هستیم، هر سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فهرستی از بهترین کتاب‌های منتشر شده هرسال را از نگاه کارشناسان خودش اعلام می‌کند. یا مجموعه‌ای مردم‌نهاد به‌نام «لاک‌پشت پرنده» وجود دارد که در آن گروهی کارشناس کاربلد و حرفه‌ای حوزه کودک و نوجوان دور هم جمع شده‌اند و بهترین کتاب‌های سال را در قالب فهرست برگزیده لاک‌پشت پرنده اعلام می‌کنند.
در حوزه کتاب بزرگسال هم وزارت فرهنگ و ارشاد، هر سال برگزیدگان کتاب سال کشور را در حوزه‌های گوناگون اعلام می‌کند که فهرست آن در دسترس است.
