منهای‌فوتبال
متخصص تغییر نسل هستم
مونولوپولوس، سرمربی تیم ملی بسکتبال که روزهای پس از جنگ به ایران برگشت و همه را متعجب کرد، می‌گوید به بسکتبال ایران متعهد است
تیم ملی بسکتبال ایران از هفته دوم مرداد‌ماه باید در کاپ آسیا شرکت کند و با توجه به اردوها و بازی‌های دوستانه‌ای که در لبنان و روسیه دارد، فردا ایران را ترک می‌کند. به‌خاطر همین دیروز سوتیریس مونولوپولوس، سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران نشست خبری داشت. در شرایط عادی حضور سرمربی یک تیم در یک نشست خبری جذابیت خاصی ندارد اما بودن مونولوپولوس در ایران و در شرایطی که هنوز صحبت از جنگ است، اتفاق خاصی است. مونولوپولوس هم مثل خیلی از خارجی‌هایی که در ورزش ایران بودند، همان روزهای اول حملات رژیم صهیونیستی ایران را ترک کرد اما فرق این مرد یونانی با بقیه این بود که او بعد از آرام شدن وضعیت برگشت و به کارش ادامه داد.
مونولوپولوس دیروز صحبت‌هایش را از جنگ شروع کرد؛ با اظهار امیدواری برای سلامتی مهمانانش و همینطور خانواده‌هایشان. مهم‌ترین سؤالی که در ذهن بیشتر مهمانان آقای سرمربی بود، این بود که چطور او تصمیم به بازگشت به ایران گرفت و جواب او قانع‌کننده‌ترین بود؛ تعهد: «من به تیم ملی، بازیکنان و فدراسیون تعهد دارم و به همه آنها احترام می‌گذارم. نمی‌توانستم تصور کنم که اینجا نباشم. من همسر و 2پسر دارم ولی سعی کردم به آنها فکر نکنم. وقتی شما می‌توانید اینجا باشید، پس من هم می‌توانم. ترس؟ به ترس هم فکر نمی‌کنم.»
تیم ملی بسکتبال ایران در حال تغییر نسل است و در یک سال گذشته بازیکنان زیادی را از دست داده که آخرین آنها سجاد مشایخی است. با پایین آمدن سن و تغییر چهره‌ای که تیم داده، آیا می‌شود به آینده امیدوار بود؟ تیم مونولوپولوس در چند‌ماه گذشته بازی‌های زیادی انجام نداده اما در همان چند بازی کیفیت بهتری را به نمایش گذاشته است اما این نگرانی وجود دارد که تیم در مواجهه با قدرت‌های اول آسیا نتواند کاری از پیش ببرد؛ به‌خصوص اینکه در کاپ آسیا با ژاپن همگروه است. سرمربی یونانی خودش را متخصص تغییر نسل می‌داند: «من به‌عنوان مربی‌ای که در تغییر نسل تخصص دارد، شناخته می‌شوم.»
او که تجربه انجام این کار را در 2تیم باشگاهی یونان و در تیم ملی این کشور(به‌عنوان دستیار) دارد، مهم‌ترین فاکتور برای این تغییر را زمان و صبوری می‌داند: «کار سختی است که هم تغییر نسل بدهی و بتوانی نتیجه بگیری. نخستین چیزی که نیاز است، این است که فدراسیون و خودم صبور باشیم و به جوانان فشار نیاوریم. باید به آنها زمان بدهیم و من می‌توانم این اطمینان را بدهم فرصت را به بازیکنانی می‌دهم که لیاقت آن را داشته باشند.»
جنگ برنامه‌های تیم ملی و سرمربی‌اش را به هم ریخت. قرار بود آنها در مدت 50روز 8بازی دوستانه انجام بدهند اما حالا 5بازی در مدت زمان کمتر دارند و این یعنی تیم ملی فرصت تمرین زیاد ندارد: «وقتی یک روز در میان بازی دوستانه دارید، نمی‌توانید تمرین خوبی داشته باشید و این مشکل اصلی ماست. سعی کرده‌ایم این مشکل را هم با تماشای ویدئو حل کنیم، کاری که ابتدا برای بازیکنان سخت بود.» جنگ تیم را از روندی که داشت، خارج کرده ولی: «وقتی وارد زمین می‌شوی برای کسی مهم نیست که جنگ بوده، تیم مصدوم داشته یا حتی برای کسی مهم نیست که قبلا چه نتایجی به‌دست آمده. ما باید همه‌‌چیز را فراموش کنیم و بهترین بازی را انجام بدهیم.»
و باز هم نبود حامد حدادی. مونولوپولوس تیم جدید را با توجه به نداشته‌هایش چیده. او می‌داند تیم در این سال‌ها به حدادی متکی بوده و در نبود او و دیگر بازیکنان باتجربه کار سخت نیست. سرمربی هم از جوانان می‌خواهد از فرصتی که به آنها داده شده، بهترین استفاده را ببرند و هم خودش راه‌حل‌هایی برای پرکردن خلا‌ءهای تیم دارد؛ چیدن تیم براساس موقعیت‌های مختلف. اما برای او اولویت یک چیز است: «مهم تیم است»، مهم‌تر از اسم‌ها و ستاره‌ها.
حامد حدادی: فعلا هستم
به همان اندازه که تیم ملی بسکتبال نمی‌تواند خودش را بدون حامد حدادی تصور کند، خود حدادی هم نمی‌تواند از این تیم دل بکند. حدادی در اردوهای تیم ملی حضور دارد اما بدون هیچ‌عنوانی: «همینطوری می‌آیم، هم خودم تمرین میکنم و هم به جوان‌ترها در تمرینات کمک میکنم. گفته‌ام هر کمکی بخواهند هستم.» حدادی سال پیش از تیم ملی خداحافظی کرد اما هنوز در سطح باشگاهی فعالیت می‌کند: «جنگ که شد، همه باشگاه‌ها را بستند و نتوانستم تمرین کنم و وزنم بالا رفته اما برنامه‌ام این است که این فصل هم بازی کنم.» حدادی برای آینده چه برنامه‌ای دارد، می‌خواهد به جمع مربیان به‌خصوص در سطح ملی اضافه شود یا نه؟ به شوخی می‌گوید می‌خواهد برای 10سال دیگر هم بازی کند اما: «این که شوخی است ولی تا زمانی که بدنم جواب بدهد بازی میکنم ولی بعدش را نمی‌دانم، فعلا تصمیمی نگرفته‌‌ام.»
در همینه زمینه :
