• پنج شنبه 5 تیر 1404
  • الْخَمِيس 29 ذی الحجه 1446
  • 2025 Jun 26
پنج شنبه 29 خرداد 1404
کد مطلب : 257516
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/BLBoJ
+
-

کودکان در آغوش امنیت

راهکارهایی برای مقابله با آسیب‌های جنگ در کودکان

گزارش
کودکان در آغوش امنیت

آرش نهاوندی-روزنامه‌نگار

جنگ یکی از مخرب‌ترین رویدادهایی است که یک فرد می‌تواند تجربه کند و منجر به پیامدهای روانی و عاطفی متعددی می‌شود. طبق گزارش سازمان «نجات کودکان»، بیش از یک ششم کودکان در سراسر جهان یا به‌عبارتی دیگر 468میلیون نفر کودک در مناطق جنگی زندگی می‌کنند. برای کودکان به‌طور ویژه پیامدهای روحی و روانی ناشی از استرس و اضطراب شدید تجربه محیط‌های جنگی بیشتر است. اگر دوست دارید به‌عنوان یک والد دلسوز در این‌باره بیشتر بدانید، این مطلب را از دست ندهید.

والدین مراقب، مهم‌ترین عامل
محافظت از فرزندتان در برابر آسیب‌های روانی ناشی از جنگ و درگیری‌های مسلحانه ممکن است غیرممکن به‌نظر برسد. اما یکی از مهم‌ترین عوامل تاب‌آوری برای کودکانی که دچار تروما می‌شوند، رابطه آنها با والدینشان است. داشتن یک مراقب فعال و دلسوز، به‌عنوان یک ضربه‌گیر برای کودکان عمل می‌کند. در یک مطالعه روی ۷۱۰ نوجوان که جنگ را تجربه کرده بودند، کسانی که علائم سلامت روان ضعیفی نداشتند، بیشتر احتمال داشت والدینی داشته باشند که با آنها وقت می‌گذرانند.

اول استرس خود را کاهش دهید
فقط نزدیکی به مراقب مهم نیست، بلکه سلامت روان مراقب نیز مهم است. به همین دلیل است که محققان می‌گویند والدین آسیب‌دیده از تروما نیز به حمایت نیاز دارند، نه فقط برای سلامت روان خود، بلکه به‌خاطر فرزندانشان. هر زمان که ممکن باشد، مهم است که مراقبان از استراتژی‌های مقابله‌ای برای تنظیم احساسات خود استفاده کنند. این می‌تواند به‌معنای تنفس متمرکز یا مدیتیشن یا صرفا کاهش مصرف رسانه‌های اجتماعی و
 اخبار باشد.

تا حد امکان دلسوز باشید
استرس یا آسیب روحی خود یک بزرگسال نیز می‌تواند منجر به رفتارهای فرزندپروری ناسازگار شود. انواع خاصی از شیوه‌های فرزندپروری ازجمله ابراز گرمی و حساسیت می‌تواند برای کودکانی که جنگ را تجربه می‌کنند، محافظت‌کننده باشد. در مقابل، شیوه‌های فرزندپروری تنبیهی معمولا مشکلات، ازجمله پرخاشگری کودکان را تشدید می‌کند.

به ارتباط ادامه دهید
کودکان باید بدانند که می‌توانند با هرگونه سؤال یا نگرانی به مراقبان خود مراجعه کنند. ممکن است لازم باشد خودتان مکالمه را شروع کنید و از کودکان بپرسید که از قبل چه دانسته‌ها و آگاهی‌هایی در مورد آنچه در حال رخ دادن است، دارند. حتی برای کودکان کوچک‌تر، توضیح اینکه چرا نگران هستیم مهم است‌ و سپس بستگی زیادی به سن وی و عمقی که به آن می‌پردازیم دارد.

تعادل بین حقیقت و ایجاد حس امنیت
مهم است که بیش از حد بر ترس یا نگرانی خود تأکید نکنید. کودکان از آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد و آنچه در مورد آن می‌شنوند، احساس امنیت می‌کنند. همانطور که در این بررسی که توسط فگرت نوشته شده، آمده است: یافتن تعادل بین گفتن حقیقت در مورد سختی‌های جنگ و در عین حال انتقال امید و حس امنیت جسمی و عاطفی مهم است.


به‌دنبال حمایت اجتماعی باشید
یکی از مهم‌ترین عوامل برای کودکانی که با تروما مواجه می‌شوند، حمایت اجتماعی است. در واقع، اگرچه روابط کودکان با مراقبان اصلی‌شان مهم است، اما تعداد «روابط امن، پایدار و پرورش‌دهنده» دیگری که دارند نیز بر تاب‌آوری کودکان پس از یک تجربه آسیب‌زا تأثیر می‌گذارد.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید