گزارش
تهران خانه ماست، ترکش نمی‌کنیم
با وجود جنگ روانی رژیم صهیونیستی، هنوز بسیاری از مردم در تهران به زندگی خود ادامه می‌دهند
لیلا شریف- روزنامه‌نگار
تهران، خلوت شده اما خالی، نه! از هیاهو و ترافیک جمعیت ١٣میلیونی شناور در مراکز اداری و عمومی و ترافیک سنگین اتوبان‌ها خبری نیست اما زندگی در دل محله‌ها و کوچه‌ها ادامه دارد و رفت و آمدها در جریان است. فروشگاه‌ها، مکانیکی‌ها، میوه‌فروشی‌ها و نانوایی‌ها دایرند و مردمی که مانده‌اند، خشمگین از حملات رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان، می‌گویند که می‌مانند، می‌گویند که تهران خانه و کاشانه‌شان است. ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بامداد سه‌شنبه، بیست و هفتم خرداد اعلام کرد که که مردم تهران را تخلیه کنند ولی با دمیدن خورشید، تهران زنده بود.
اینجا شهر ماست
مرتضی ۶۴ ساله است، جنگ هشت ساله را دیده، از نزدیک شاهد ترورهای سال ۶٠ منافقان بوده و می‌گوید بیدی نیستیم که با این باد اسراییل بلرزیم: «اینجا شهر ماست، من جنگو دیدم، از این سر و صداها هم نمی‌ترسم. می‌مونم برای شهرم، خونواده‌ام و عزیزانم.»
ماندن با مراقبت و حواس جمع
فضای مجازی پر شده از روایت کسانی که در تهران مانده‌اند و می‌گویند قصدشان ترک شهر نیست. سعید، ۴٠ ساله یکی از آنهاست. او نوشته می‌ماند اما با احتیاط و رعایت برخی نکات ایمنی: «شیشه‌ها را چسب زدم، زیر لوستر نمی‌خوابم، کمی آب ذخیره کردم، برای خرید اقلام اساسی حرص نمی‌زنم و مراقب سالمندان ساختمان هستم.» او ایده‌هایش را برای ماندن در تهران بازنشر کرده و گفته با رعایت چند نکته ساده، ماندن در تهران را ترجیح می‌دهد.
ترامپ و نتانیاهو با هم، غلط کردند
اواسط بامداد روز سه‌شنبه، رسانه‌های آمریکایی اعلام کردند که ترامپ گفته مردم تهران را تخلیه کنند، عصر دوشنبه هم رسانه صهیونیستی اعلام کرده بود که ساکنان منطقه ٣، خانه‌هایشان را تخلیه کنند و با این روش، تلاش کردند در پایتخت، جنگ روانی راه بیندازند. اما هیچ کدام از این دو بازی رسانه‌ای باعث اضطراب شدید در دل اهالی تهران نشد. میترا، ٢٧ساله می‌گوید: «ترامپ و نتانیاهو با هم غلط کردند که به خانه ما حمله کردند و می‌گویند برویم یا بمانیم. اینها جنگ روانی است. ما می‌مانیم، من همین امروز صبح رفتم کافه، قهوه‌ام را گرفتم و وسط بلوار کشاورز نوشیدم. تهران شهر ماست.»
کسانی هم که رفتند، به زودی برمی‌گردند
حامد کارمند بانک است و کار مراجعه‌کنندگان را با دقت پیگیری می‌کند. او می‌گوید همسرش را و کودکش را به روستای پدری برده و خودش برگشته: «آنها که رفتند بیشتر کسانی بودند که فرزند کودک و نوجوان داشتند؛ چون واقعا ماندن بچه‌ها در این شرایط کار درستی نیست و اگر امکانش باشد که مردم بروند، بد نیست که این کار را بکنند.»
اسراییلی‌ها فرار کردند نه ما!
مریم که برای عمل مادرش در تهران مانده است، چند روز پیش خواهر بزرگ‌تر خود را به دلیل داشتن فرزند کوچک راهی شهر دیگری کرد و امروز در تهران ماند تا تیمارگر مادرش باشد.
ژاو در مورد حال این روزهایش می‌گوید: «هر کسی براساس شرایطی که داره تصمیم می‌گیره که بمونه یا بره. اصلا نباید به اونایی که رفتن، حرفی زد، درسته که شهر خیلی خلوت شده اما مهم اینه که هنوز تهران سرپاست و اهالی شهر برای انجام کارای روزمره به خیابون میان.» مریم وضعیت امروز تهران را با تل‌آویو مقایسه می‌کند و می‌گوید: «وقتی تلویزیون نگاه می‌کنم و حال اشغالگرای صهیونیستی رو می‌بینم، به مردم خودمون افتخار می‌کنم که هنوز در شهرها موندن و حواسشون به هم هست و زندگی براشون ادامه داره.»
در همینه زمینه :
