میراث خانوادگی

خانواده عموصبا در دهه 20راهی عراق شدند تا در کربلا زندگی کنند. در آنجا عموی آقاصبا در راست و ریست کردن دوربین‌های عکاسی عیب و ایراددار نمره یک شد و هیچ‌کس نتوانست در تعمیر گرامافون‌های صفحه قیری شیپور بلند روی دست پدر آقاصبا بلند شود. پسر باهوش و کنجکاو خانواده خالقی برای اینکه از این استعداد خانوادگی بی‌بهره نماند، توی بازار بغداد دوره می‌افتاد و اسباب بازی‌های گران‌قیمتی را که اوستاکاران نتوانسته بودند روبه‌راهشان کنند جمع‌آوری می‌کرد تا با راهنمایی پدر و کلنجار رفتن خودش راه تعمیر آنها را پیدا کند. سال 1346که خانواده خالقی به ایران برگشتند آقاصبا در میانه دهه چهارم زندگی‌اش به سر می‌برد و به مدد تجربه چندین ساله‌اش از پس تعمیر ماشین‌های فلزی ژاپنی تا عروسک‌های سخنگوی اروپایی برمی‌آمد. در همان سال‌ها او در چوبی دولنگه تعمیرگاه قدیمی‌اش را در کوچه گوهرشاد به روی بچه‌های تهران و اسباب‌بازی‌هایشان باز کرد و هنوز هم این در به روی آنها باز است.