نهری که روستاها را آباد کرد

چشمه‌علی به‌دلیل حجم بالای آبی که داشت توانسته بود یک دره‌رود در قسمت پایینی خود ایجاد کند که از آن با نام نهر سورن یاد می‌شد.
محسن ماجدی درباره نهر مجاور چشمه‌علی می‌گوید: «این نهر در ابتدا وارد آرامستان شیخ‌صدوق ابن‌بابویه می‌شد و این موضوع باعث شد تا غسالخانه‌ای در کنار آن در آرامستان ایجاد شود و اموات تا دهه40 در آن غسل داده مي‌شدند. این نهر بعد از عبور از آرامستان ابن‌بابویه از ضلع جنوبی برج طغرل حرکت می‌کرد و پس از طی کردن این مسیر از محله ظهیرآباد به سمت قلعه‌گبری در جریان بود و به روستاهای جنوب حرم حضرت عبدالعظیم(ع) ازجمله روستای قلعه‌علیمون و دیگر روستاهای پیرامونی‌ آن آبرسانی می‌کرد. وجود این نهر به این دلیل حائزاهمیت بود که عامل مهمی برای شکل‌گیری روستاها در کنارش بود.»
آب این نهر وقف آستان حضرت عبدالعظیم(ع) بود و تولیت و مسئولیت نگهداری‌اش هم به‌عهده آستان بود. ماجدی با بیان این مطلب می‌گوید: «حتی براساس یک سند مربوط به دوره ناصرالدین‌شاه قاجار، در برهه‌ای آب این نهر بسیار کم می‌شود و تولیت وقت به ناصرالدین‌شاه نامه‌ای می‌نویسد و معترض می‌شود که علت کم شدن آب این نهر حفر چند حلقه قنات در کنار نهر است. آن قنات‌ها متعلق به فردی به نام حسین‌خان دبیرالملک فراهانی بود که ناصرالدین‌شاه دستور پر کردن آنها را می‌دهد تا آب نهر سورن وارد این قنات‌ها نشود.»