کش آمدن حاشیه شهر‌ها

محمد سرابی | خبرنگار:

در حاشیه شهر خانه پیدا می‌کنند تا پول کمتری خرج کنند و در میانه شهر کار پیدا می‌کنند تا پول بیشتری به‌دست بیاورند. برای همین است که صبح‌ها و شب‌ها، قسمت عمده ترافیک شهر تهران و دیگر کلانشهر‌های بزرگ، از حاشیه‌شهر شروع می‌شود؛ از محله‌هایی که در اطراف شهر‌های بزرگ ساخته می‌شوند و ساکنان آن کیلومتر‌ها دورتر در جایی دیگر کار می‌کنند. کسانی که هر روز باید این راه را بروند و برگردند زیرا هیچ‌یک از این دو محل «کار» و «زندگی» را نمی‌توان به هم نزدیک کرد. اگر کسی بخواهد در حاشیه‌ها مشغول کار شود، به‌احتمال زیاد حرفه‌ای جانبی و کاذب به‌دست می‌آورد که آینده و اعتباری ندارد. از طرف دیگر اگر کسی بخواهد در عمق شهر خانه پیدا کند تمام درآمد خود را صرف مسکن خواهد کرد، آن‌هم مسکنی که قیمت‌های جدیدش را با دلار و سکه صعودی تنظیم می‌کند.

هزینه سکونت در پایتخت دائما افزایش پیدا می‌کند و در هفته‌های اخیر تغییرات قیمت آن بیش از حد تصور بوده ‌است. به گزارش بانک مرکزی، متوسط قیمت خرید و فروش یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی در املاک تهران حدود 7میلیون تومان بود که نسبت به‌ماه قبل 7درصد و نسبت به‌ماه تیر سال قبل 50درصد افزایش داشته است.

در بین مناطق شهر تهران، بیشترین متوسط قیمت هر مترمربع از یک واحد مسکونی در منطقه یک 15میلیون تومان و کمترین متوسط قیمت در منطقه18 با 3میلیون تومان بوده است. بعد از منطقه18 مناطق 20، 17، 16 و 15 قرار می‌گیرند، اما همه اینها در داخل شهر قرار دارند. از اینجا با چند خط بی‌آر‌تی و مترو می‌شود به سر کار رفت.

کسی که بخواهد خانه‌ای با قیمت کمتر از 3میلیون تومان بخرد باید از این محدوده خارج شود و چند کیلومتر دیگر به سمت جنوب و جنوب غربی و جنوب شرقی حرکت کند تا قیمت‌ها باز هم پایین‌تر بیایند. در اسلامشهر، رباط‌کریم، شهریار و پیشوا می‌توان خانه‌های ارزان‌تری را پیدا کرد. از این نقاط با تاکسی و سواری‌های شخصی باید به ابتدای خطوط حمل‌ونقل عمومی شهر رسید. باید چند ساعت را در رفت‌وآمد گذراند و مسیر طولانی رفت و برگشت را هر روز طی کرد. کسانی هستند که از این هم عقب‌تر می‌روند؛ نه به این معنا که دورتر می‌شوند بلکه در همین محله‌ها مناطقی را پیدا می‌کنند که باز هم ارزان‌تر باشند. خانه‌هایی که نه آب و برق رسمی دارند و نه سندی که بتوان آنها را از اراضی کشاورزی و منابع طبیعی تفکیک کرد اما سرپناهی برای زندگی هستند.

در شرایط اقتصادی حاضر، مردمان بین پایین‌تر بردن خانه و از دست دادن شغل، گزینه اول را انتخاب می‌کنند تا حداقل درآمدی برای ادامه زندگی داشته باشند و این کار حاشیه‌های پایتخت و حاشیه‌های اطراف شهر را هر روز بزرگ‌تر می‌کند.