
قناتی که دعوای اهالی کن را پایان داد

روستای کن قنات کم نداشت، اما آب بیشتر آنها صرف آبیاری باغها میشد. در این میان، آب قنات حجتآباد کن برای اهالی از اهمیت زیادی برخوردار بود، چون آب شرب محله و آبانبارها از آن تأمین میشد و همچنان پرآب است. علیرضا حاجیآقابزرگی از معتمدین محله کن میگوید: «روزی آیتالله برقعی بالای منبر نشسته بود؛ مردی با سر و صورت خونی به مسجد آمد. ظاهرا دعوایی بر سر آب درگرفته بود، چون آب سالم و کافی برای خوردن وجود نداشت. آن روز آیتالله برقعی با اهالی صحبت کرد تا قناتی جدید در محله ساخته شود. مردم محله همت کردند و ۸۳ سال پیش قنات ساخته شد و به نیت امام زمان (عج) نام حجتآباد را برای آن انتخاب کردند. قنات حجتآباد منبع اصلی تأمین آب آبانبارهای کن بود و آبی خنک و گوارا داشت. این قنات معماری جالبی دارد. زمانی که شیب زمین زیاد میشد برای اینکه آب هدر نرود ترناهایی در زیرزمین حفر میکردند تا آب را کنترل کنند و شیب زمین بشکند. «ترناها» دریچههایی بودند که آب از آنها بهشدت خارج میشد تا توازن برقرار شود.» مظهر قنات حجتآباد کن در محدوده ابتدایی جاده سولقان قرار دارد و مادرچاه آن در دامنه البرز جنوبی قرار گرفته. علیرضا محبعلی سالهاست که متولی این قنات است و مسئولیت میرآبی باغها را بر عهده دارد. او میگوید: «دهه ۵۰ برای تأمین آبلولهکشی کن از آب قنات حجتآباد و فرمانفرما استفاده شد. این قنات بزرگترین مخزن جمعآوری آب قناتهای غرب تهران است. اصطلاحی به نام «پاکنه» وجود دارد که ورودیها و دسترسی به قنات است. ۳ سال پیش یکی از این پاکنهها را بازسازی و مناسبسازی کردیم و امکان دسترسی به قنات برای گردشگران و محققان فراهم شد. چند سال پیش برای لایروبی قنات رفته بودم که بعد از اتمام کار به درون یکی از میلهها پرتاب شدم. خدا را شکر اتفاقی برایم نیفتاد.»