سوله بدون ستون با طراحی زیبا

کارگاه نجاری محمدعلی عالمی در محله صفائیه که قرار بود روزی کارگاه شیشه‌گری باشد یکی از نوستالژیک‌ترین بخش‌های این محله قدیمی و باصفا در همسایگی چشمه علی است. بانی ساخت این کارگاه که یک زوج ایرانی و ایتالیایی بودند قصه جالبی دارد. او داستان تغییر کاربری این کارگاه را اینگونه تعریف می‌کند: «این مکان در دهه 1330توسط یک آقای ایتالیایی و همسر ایرانی‌اش تأسیس شد. خانم هنرآموخته دوره شیشه‌گری از ایتالیا بود و قصد داشت در ایران یک کارگاه شیشه‌گری راه‌اندازی کند. او با کمک همسرش این کارگاه را با طراحی خاص و طاق‌های زیبا و امکاناتی مانند کوره‌های شیشه‌گری ساختند که انصافا کارگاه زیبایی شده بود.»
به‌گفته عالمی، این ساختمان نه‌تنها به‌دلیل طراحی خاصش بلکه به‌خاطر مقاومت در برابر زلزله‌های شدید نیز شهرت داشت. آن زمان، این کارگاه یکی از معدود ساختمان‌های بدون ستون در محله صفائیه بود که می‌توانست به محلی برای تولید آثار هنری و ظروف شیشه‌ای زیبا تبدیل شود اما به‌دلیل نوع خاص بعضی از کوره‌های شیشه‌گری امکان کار در این کارگاه میسر نشد و این زوج مجبور به فروش کارگاه شدند. بعد از آن، این کارگاه تبدیل به سوله نجاری شد و بسیاری از درها و پنجره و صندلی و میز و مبل‌های خانه اهالی محله صفائیه از دل همین کارگاه بیرون آمد.
امروزه کارگاه نجاری همچنان به‌عنوان یک مرکز فعالیت‌های اقتصادی و هنری در محله صفائیه شناخته می‌شود. این ریش‌سفید محله صفائیه با افتخار از فعالیت‌هایش در کارگاه یاد می‌کند و امیدوار است که این مکان همچنان به‌عنوان محلی برای خلاقیت و همکاری اهالی محله باقی بماند. او معتقد است که هر گوشه از این محله داستانی برای گفتن دارد و کارگاه نجاری یکی از آنهاست.