تصویری زیبا از سرزمینی باستانی

کتاب «ایران» نوشته ایتالو کالوینو را غلامرضا امامی به فارسی برگردانده و نشر رایبد راهی بازار کرده است.
کالوینو، نویسنده یکی از برانگیزاننده‌ترین متن‌های تاریخ ادبیات، یعنی همان« بارون درخت‌نشینی» ، چند سال‌ پیش از انقلاب1357 در اردیبهشتی زیبا به ایران آمد و شیراز، تخت‌جمشید، اصفهان و یزد را دید و از کاخ‌ها، سنگ‌نبشته‌ها، نقش‌ها و محراب‌ها، عشایر و آتشکده‌ها نوشت و شرح زیرکانه‌اش را از آنچه در این سرزمین دیده و شنیده بود در چند یادداشت برای ما به یادگار گذاشت.‌کالوینو که در جنگ جهانی دوم در قامت پارتیزانی از جبهه مقاومت ایتالیا علیه فاشیسم جنگید، در متن‌های گردآمده در کتاب «ایران» نیز این روح آزادش را نمود داده و در ماجرای شاهان و مردمان متمدنانه سمت مردم ایستاده ‌است. «ایران» روایت کوتاهی است از روشنفکری غربی که تمام تلاشش را کرده تا تصویری درخور و زیبا از ایران باستانی بسازد.‌ایتالو کالوینو(۱۵اکتبر ۱۹۲۳ - ۱۹سپتامبر ۱۹۸۵) نویسنده رمان و داستان کوتاه ایتالیایی است. وی سبک ادبی خاص خود را داشت که می‌توان آن را سوررئال یا پست‌مدرن توصیف کرد. سه‌گانه «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقه‌شده و بارون درخت‌نشین) و «شهرهای نامرئی» و «شش یادداشت برای هزاره بعدی» از تحسین‌شده‌ترین آثار او هستند که به فارسی هم ترجمه شده‌اند و به چاپ‌های متعدد رسیده‌اند. یکی دیگر از رمان‌های معروف او که در ایران و نزد فارسی‌زبانان مخاطبان بسیاری دارد، اثری است با عنوان «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری».‌ کالوینو را یکی از مهم‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم می‌دانند.