
هدیهای تقدیم به شهر
درباره کمپین هنرمندانی که در ایام نوروز نقاشیهایشان را به مردم هدیه میدادند

فاطمه عسگرینیا- روزنامه نگار
در ایام نوروز که اغلب آن را فرصتی برای رهایی از کار و بار میدانند و سعی میکنند از تعطیلات برای یک تجدید قوای سالانه استفاده کنند، سالومه پزشکپور، هنرمند نقاش تهرانی با یک کار خلاقانه و زیبا، آثار هنری خود را تحت عنوان «هدیه به شهر» به مردم اهدا میکرد. شیوه کارش هم به این شکل بود که هر روز یکی از آثار هنری را در گوشهای از شهر قرار میداد و با اطلاعرسانی درباره مکان قرار دادن این هدیه در فضای مجازی آن را بهدست دوستداران هنر میرساند. نقاشیهایی که سالومه در ایام نوروز امسال به هموطنانش هدیه میکرد، عمدتا با موضوع طبیعت بهاری بود؛ یک روز اثر هنریاش را در خیابان قائممقام میگذاشت و یک روز در نوفللوشاتو و... خلاصه اینکه عید امسال، او فرصت خوبی را برای دوستداران هنر نقاشی با آبرنگ و مدادرنگی فراهم کرد تا در گوشهوکنار شهر تهران و اطراف آن به جستوجوی آثار هنری این هنرمند نقاش بپردازند؛ جستوجویی که هم یک رقابت برای علاقهمندان به نقاشی بود و هم یک سرگرمی هنری که حسابی مورد استقبال قرار گرفت و بازتابش در فضای مجازی قابل توجه بود. خیلی زود هنرمندان دیگر هم به کمپین هدیه به شهر پیوستند و این اتفاق مبارک هنری در شهر، حال و هوای خاصی را پراکند.
اولین هدیه چه بود؟
اولین هدیه سالومه پزشکپور به شهر در نوروز 1404دماوند سر به فلک کشیده بود؛ تصویری از دامنه کوه دماوند که تلفیق بدنه برفی کوه با دامنه سرسبز و دشت پر از لالههای قرمز آنقدر از عاشقان به هنر نقاشی دلبری میکرد که ارزش رفتن به دل شهر و برداشتن آن را داشت؛ هدیهای که به قول هنرمند خالقش با عشق به مردم ایران کشیده شده بود.
چرا هدیه به شهر؟
سالومه البته دلیلهایی هم برای انجام این کار داشت؛ یکی دلخوریهای بزرگش از گالریها بود؛ بهخاطر همین تصمیم گرفت خودش نقاشیهایش را بیاورد و در خیابانها پخش کند؛ آنهم بدون حضور در گالری. دلیل دوم او خوب کردن حال مردم بود؛ چراکه به اعتقاد او شاید امید پیداکردن یک هدیه آن هم از جنس نقاشی شور و شوق خاصی در دل مردم ایجاد میکرد و اما دلیل سوم این هنرمند تهرانی خوشحال کردن خودش بود و با این کار میخواست امیدوارتر در سال جدید به فعالیتهای هنریاش ادامه دهد. البته این نخستینباری نیست که سالومه برای خوبکردن حال مردم، هنرش را به رایگان در اختیار آنها میگذارد. او یکبار دیگر هم قبل از کرونا وقتی همراه با خانواده به یکی از مراکز نگهداری دختران بیسرپرست رفت، تصمیم گرفت حدود 40نقاشی آبرنگش را به این دختران هدیه بدهد؛ به این امید که بتواند محیط زندگی آنها را زیباتر و حال دلشان را بهتر کند.