تنور محبت

راحله عبدالحسینی-خبرنگار همشهری

دست‌نوشته نانوای رشتی که به همشهریانش برای تامین نان در روزهای سرد زمستانی اطمینان‌خاطر می‌دهد، این روزها حسابی در فضای مجازی پربازدید شده‌است. ناصر بلباسی، نانوای 38ساله شهرک لاکان‌شهر، از روز اول اسفند که هشدار هواشناسی سطح قرمز و کاهش دمای گیلان را از اخبار شنید با یک ماژیک آبی روی کاغذ نوشت: «مشتریان عزیزم، از خرید نان اضافه خودداری فرمایید. به امید خدا همه روزه در خدمت شما خوبان هستم؛ به قید حیات البته. آرد ذخیره کردم، برق هم قطع شود، مدیر اجرایی شهرک قول همکاری داده. تامین نان روزهای برفی با من. به فکر چیزهای دیگر باشید‌» و چسباند پشت شیشه مغازه. او به همشهری می‌گوید که شهروندان با آرامش و خیال راحت به تماشای برف روزهای آخر زمستان نشستند و از بابت نان گرم سفره خیالشان راحت بود.

تنور روشن نانوایی
ناصر بلباسی از 15سال پیش حرفه پدری‌اش را دنبال کرد و خمیر را چانه گرفت. اجدادش آذری هستند، اما خودش متولد رشت است. بلباسی به همشهری می‌گوید: «پدرم همیشه می‌گفت هوای مردم را داشته باش؛ مخصوصا زمستان که هر لحظه ممکن است راهی بسته یا برق قطع شود؛ نان سفره مردم را باید برسانی. جوری کار کن که دعای مردم پشت سرت باشد.»
در پی هشدار هواشناسی سطح قرمز روزهای اخیر هم او حس کرد باید این نصیحت پدر را بار دیگر عملی کند. در این روزها برخی از مردم عجولانه اقدام به خرید برخی از مایحتاج ضروری کردند تا درصورت بارش برف 2متری از تامین مایحتاج بی‌نیاز باشند. با وجود این اما نوشته بلباسی موجب شد  اهالی طبق اعتمادی که به نانوای محل داشتند، بدون نگرانی از بسته شدن راه‌ها و تمام شدن ذخیره آرد، طبق روال معمول و مصرف روزانه خانوار نان تهیه کنند.

فعالیت یک‌دهه کتابوایی
ماجرای اعتماد اهالی به نانوای محله نقل این یکی دو روز نیست. ناصر بلباسی از سال 1394در کنار مغازه نانوایی خود، یک کتابخانه و یک میز مطالعه قرار داده و اسمش را گذاشته کتابوایی؛ کتاب خواندن در نانوایی. کتابوایی هم به رایگان به اهالی، کتاب امانت می‌داد. سابقه علاقه به کتابخوانی به دوران نوجوانی او برمی‌گردد که با پول توجیبی و عیدی‌هایش کتاب می‌خرید. او می‌گوید: «آن زمان خبری از گوشی هوشمند به این شکل نبود و مردم در صف با هم گپ می‌زدند. گاهی هم بی‌حوصله می‌شدند. به فکرم رسید همه کتاب‌هایم را به مغازه بیاورم تا اگر فردی خواست کتاب امانت ببرد و اگر هم دوست داشت زمان در صف ماندن را به کتا‌بخوانی اختصاص دهد.»  استقبال اهالی از کتابوایی در این یک‌دهه تا جایی بوده که سیل کتاب‌های اهدایی به نانوایی بی‌شمار شده‌است. بلباسی به مزاح می‌گوید که شرط عضویت هم فقط یک‌بار خرید نان است و ادامه می‌دهد: «تا به حال نشده فردی کتاب امانت ببرد و برنگرداند. این یک اعتماد دوطرفه است. چند نفری هم به من پیشنهاد دادند که اسم کتابوایی را برای فرهنگستان زبان و ادب فارسی بفرست تا در لغتنامه ثبت شود.»‌

صندوق مهربانی
در گوشه نانوایی صندوقی هست که بین اهالی به صندوق مهربانی معروف شده؛ صندوقی که هر فردی بنا به توان مالی خود برای گره‌گشایی از کار دیگران مبلغی در آن می‌اندازد. بلباسی می‌گوید: «افراد از 20هزار تومان تا 500هزار تومان به صندوق کمک می‌کنند. مصارف هر ‌ماه صندوق ماهانه اعلام می‌شود که شامل تهیه دارو، کرایه خانه، هزینه عمل جراحی یا کمک‌هزینه تحصیل برای خانواده‌های کم‌بضاعت است؛ البته برای حفظ شأن این خانواده‌ها هیچ اسمی از آنان برده نمی‌شود.»‌


ایده نوشتن یک متن بسیار ساده و همدلانه در روزهای آخر زمستان پشت شیشه مغازه از کجا آمد؟

ناصر بلباسی:
 در اخبار حرف هشدار هواشناسی سطح قرمز و برف و بوران در رشت بود؛ اتفاقی که ممکن بود با قطع برق هم همراه باشد. با خودم گفتم حتما مردم برای تهیه نان چند روزه خانواده اقدام می‌کنند و بعد هم سراغ تهیه نان بسته‌بندی به سوپرمارکت می‌روند. من چه کار کنم که هم‌شهرکی‌های من در این روزها آرامش داشته باشند؟ این شد که بعد از تهیه آرد به آنان اطمینان دادم تنور این نانوایی روشن است. نگران نباشید و بیشتر از مصرف خانوار نان تهیه نکنید