به اسم عدالت، ‌آزادی را به قربانگاه نبریم

یادگار امام با اشاره به‌وجود جنگ روانی در فضای مجازی، گفت: امروز وظیفه داریم واقعیت را بگوییم، آن را به‌طور کامل بگوییم و جز واقعیت نگوییم، اما طی کردن این مسیر نیازمند صبوری است. به گزارش جماران، سیدحسن خمینی در دیدار جمعی از فعالان فضای مجازی تأکید کرد: باید مراقب باشیم به اسم عدالت، آزادی را به قربانگاه نبریم و یا به نام آزادی عدالت را تضعیف نکنیم؛ از سوی دیگر، به اسم دینداری استقلال و آزادی نباید بشکند و به اسم آزادی دینداری نیز دچار خدشه نشود. ‎سیدحسن خمینی سپس به‌وجود جنگ روانی گسترده در شبکه‌های اجتماعی اشاره کرد و گفت: برخی فکر می‌کنند همه این جنگ روانی حباب است؛ درحالی‌که اینگونه نیست و اگر این فضای روانی بهره‌ای از واقعیت نداشت، ممکن نبود ایجاد شود؛ جنگ روانی ریشه در واقعیت دارد، اما طی این جنگ بدی‌ها و مشکلات موجود در واقعیت، در قیاس با نکات مثبت برجسته می‌شود. ‎وی با بیان اینکه در دنیای مجازی، فضای منفی بر فضای مثبت غالب است، با اشاره به نسبی‌بودن واقعیت، افزود: امروز وظیفه داریم واقعیت را بگوییم، آن را به‌طور کامل بگوییم و جز واقعیت نگوییم، اما این مسیر نیازمند صبوری است؛ البته گاهی اوقات صبر، حوصله انسان را سر می‌برد اما چاره‌ای از این مسیر نیست. ‎یادگار امام، به امید و صبوری نتیجه‌بخش آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(ره) در عمر سیاسی‌اش اشاره کرد و گفت: امروز اگر از ضرورت وجود «امید» سخن گفته می‌شود، باید توجه کرد که «امید بخشی» به‌معنای سفید دیدن همه امور نیست، بلکه اتفاقا چنین نگاهی گم کردن مسیر است. رویکرد صحیح آن است که لغزش‌ها و بدی‌ها را جبران کرده و خوبی‌هایی که داریم نیز تقویت شود. ‎یادگار امام با توصیه به اینکه اجازه ندهیم فضای جنگ روانی اولویت‌های فکری ما را تعریف کند، تصریح کرد: سخن‌ها را بشنویم، اگر جایی تقصیر داریم، قبول کنیم و اگر هم مشکلی تقصیر ما نیست آن را نپذیریم. ‎سیدحسن خمینی با تأکید بر اینکه به واقعیت‌های فضای موجود حتما نقد داریم، ادامه داد: به وضع موجود باید منتقد باشیم وگرنه فرومی‌افتیم. اگر به نقطه‌ای رسیدید که فکر کردید همه‌‌چیز خوب است، این شروع افول است. اما به امید نیز نیازمندیم، زیرا بدون امید می‌شکنیم. ‎وی تصریح کرد: بدانیم امید را خودمان باید ایجاد کنیم و نمی‌توان انتظار داشت دیگران آن را فراهم کنند. یادگار امام گفت: اوج یأس یک ملت نگاه به بیرون است؛ اگر چنین نگاهی وجود داشت حتما افراد طماعی در جهان پیدا خواهند شد که از این فرصت استفاده کنند.