3 لحظه زجرآور
توقف خانگی استقلال مقابل الشرطه عراق توأم با برش‌های غم‌انگیزی از شرایط کلی این تیم بود
میثم کریمی
استقلال در روزی که باز هم نمایش فوق‌العاده‌ای نداشت، مثل اغلب اوقات این فصل، هوادارانش را ناامید به خانه بازگرداند. اگرچه آبی‌ها هنوز از شانس صعود به مرحله بعدی لیگ نخبگان آسیا برخوردارند اما مساوی خانگی آنها مقابل تیم پایین جدولی و کم‌انگیزه‌ای مثل الشرطه عراق، کام هواداران را تلخ کرد. این بازی چند لحظه زجرآور داشت که می‌توان آنها را بازتاب‌دهنده شرایط کلی تیم در این فصل دانست.
نوازی به سهراب: نمی‌دانم!
در فاصله 10دقیقه به پایان بازی، تصویر همفکری و مشورت سهراب بختیاری‌زاده و محمد نوازی در کنار خط از سوی کارگردان تلویزیونی شکار شد. در این میان اما اتفاقی رخ داد که این صحنه خاص را به سوژه‌ای فراگیر در شبکه‌های اجتماعی تبدیل کرد؛ جایی که نوازی در پاسخ به سؤال فنی سهراب خطاب به سرمربی موقت تیم می‌گوید: «نمی‌دانم»! این شاید اوج استیصال و درماندگی کادرفنی را نشان می‌داد، آن هم در شرایطی که باید با تسلط بالا ورق بازی را برمی‌گرداندند و 2امتیاز مهم را در تهران نگه می‌داشتند. هنوز کسی نمی‌داند نقشه مدیران استقلال برای آینده نیمکت تیم‌شان چیست، اما اتفاقاتی از این دست آشکارا نشان می‌دهد تیم نیاز به مربیان بزرگ و بین‌المللی دارد. کسی که جلوی الشرطه نداند، جلوی الهلال خواهد دانست؟
تمارض‌های رامین
در مورد اینکه کدام بازیکن خوب بود و کدام یکی بد، زیاد می‌شود حرف زد. با این حال یکی از نفراتی که انتقاداتی را در طول بازی تحمل کرد، رامین رضاییان بود. او البته یک گل زد که آفساید گرفته شد، اما غیراز این خیلی از ارسال‌هایش دقیق نبود و روی گل‌خورده استقلال هم عملکرد مطلوبی نداشت. بدتر از همه اینها، 2تلاش نافرجام رضاییان برای گرفتن پنالتی از بازیکنان حریف بود؛ کوشش‌هایی که البته به واسطه حضور کمک داور ویدئویی به جایی نرسید. اینکه تمرکز رضاییان به جای ارائه بهترین نمایش خودش روی پنالتی گرفتن است، دردناک به‌نظر می‌رسد. بدتر از آن اما شاید این باشد که فوتبالیستی در سطح او، 34ساله، جام‌جهانی دیده و با این همه تجربه، هنوز نمی‌داند وقتی وی‌ای‌آر هست، نباید خودش را اینطور روی زمین بیندازد.
فریاد «بی‌غیرت» هواداران
پایان بازی شاهد فریاد هواداران علیه بازیکنان و کادرفنی بودیم. مدت‌هاست که استقلالی‌ها انگیزه زیادی برای ایجاد یک دورهمی شاد و باشکوه ندارند. روزگار به سود این تیم پیش نمی‌رود و در لیگ برتر هم هفته‌هاست از کورس قهرمانی خارج شده‌اند. دیدار با الشرطه می‌توانست بهانه خوبی به این منظور باشد و انصافا هم که آنها سنگ‌تمام گذاشتند؛ یک گردهمایی 50هزار نفری برای برد آسیایی و صعود. با این همه، نتیجه همین دیدار هم باب میل آنها نبود و در نهایت کار را به جایی کشاند که طرفداران علیه هر کسی که جلوی دست‌شان می‌آمد، شعار می‌دادند؛ از حسینی تا بختیاری‌زاده. بعد از مسابقه حتی تصاویری از تجمع اعتراضی هواداران در مقابل اتوبوس حامل بازیکنان هم منتشر شد. فارغ از اینکه چه حجمی از این اعتراضات، درست و منطقی است، چنین جوی نشان از خستگی مفرط هواداران از شرایط سال‌های اخیر تیم‌شان دارد.
در همینه زمینه :