• پنج شنبه 18 بهمن 1403
  • الْخَمِيس 7 شعبان 1446
  • 2025 Feb 06
شنبه 13 بهمن 1403
کد مطلب : 247655
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/wjXOw
+
-

امیدها و آرزوها

مسعود پویا

درخشش جوانان
جشنواره فیلم فجر سال‌هاست که بیشتر میدانی برای حضور جوانان شده تا آوردگاهی برای بزرگان. تقریبا هیچ جشنواره‌ای را در جهان نمی‌توان سراغ گرفت که هر سال بخش عمده‌ای از فیلم‌هایش سهم کارگردان‌های فیلم‌اولی باشد. اینکه در یک دهه اخیر چند کارگردان با فیلم اولشان به سینما آمدند و در ادامه راه چقدر امکان تداوم حضور یافتند، خود موضوعی است قابل بررسی که می‌تواند گزارش تحقیقی مستقلی هم باشد. جدای از این نکته امید‌بخش درباره فیلمسازان جوان، کارنامه سپیدشان است؛ کارنامه‌ای که می‌تواند این امید را در دل تماشاگر ایجاد کند که شاید قرار است با یک استعداد نوظهور سینمایی مواجه شود؛ اتفاقی که مثلا در دوره سی‌و‌چهارم فجر با فیلم‌های «ایستاده در غبار» و «ابد و یک روز» افتاد و یا در دوره سی‌و‌هشتم که  «شنای پروانه» به جشنواره هیجان بخشید. امیدواریم امسال هم از دل همین فیلم‌های اول که شاید کسی زیاد رویشان حساب بازنکند، پدیده‌های چشمگیری بیرون بیاید که هیچ‌چیزی به اندازه کشف استعدادهای تازه در سینما هیجان‌انگیز نیست. در دومین روز برگزاری جشنواره به امید درخشش فیلم‌اولی‌ها به استقبال فستیوال می‌رویم.

آبروداری بزرگان
جشنواره فیلم فجر هرقدر هم از سر اجبار یا اختیار‌ به جوانان روی خوش نشان دهد، باز هم در حد بضاعت (که این بضاعت در هر دوره‌ای متفاوت است) میزبان فیلم‌های کارگردان‌های سرشناس می‌شود. امسال 3کارگردان متعلق به سینمای دهه60 در جشنواره فیلم دارند‌؛ ابراهیم حاتمی‌کیا با «موسی کلیم‌الله»، رسول صدرعاملی با «زیبا صدایم کن» و ابوالفضل جلیلی با فیلم «داد». تجربه آخرین حضور این کارگردان‌ها در جشنواره فجر (که در مورد جلیلی به سال‌های دور بازمی‌گردد) خیلی موفقیت‌آمیز نبود. برای تماشاگران پیگیر جشنواره، احتمالا هیچ حسی به اندازه مغبون‌شدن از تماشای فیلم ضعیف یک کارگردان نامدار، تأثربرانگیز نیست.
به‌نظرم برای حاتمی‌کیا که روزگاری نبض جشنواره با فیلم‌هایش می‌تپید هم مهم است که تماشاگران آخرین ساخته‌اش راضی از سالن بیرون بروند یا برای رسول صدرعاملی که روزگاری با دلی جوان‌تر از تمام هم‌نسلانش فیلم می‌ساخت، اهمیت دارد که بر لب دوستداران «من ترانه» لبخند رضایت بنشاند و ابوالفضل جلیلی که پس از سال‌ها از حاشیه به متن آمده، جشنواره امسال می‌تواند فرصتی برای درخشش
دوباره‌اش باشد.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید