حالا وقت روستا گردی است

امیر مهدوی| روزنامه نگار: 

وقتی تابستان از راه می‌رسد و فصل سفر آغاز می‌شود، دائم به این موضوع فکر می‌کنیم که به کجای کشور سفر کنیم، یا در رویاهایمان شب را در جنگل‌های مه گرفته شمال به صبح می‌رسانیم ، اما اغلب به این واقعیت توجه نمی‌کنیم که یک جای خوب و خوش آب و هوا چند کیلومتر آن طرف منتظر ماست. چند بار تصمیم گرفته ایم که به یکی از روستاهای استان سفر کنیم و با کمترین هزینه و وقت یکی از بهترین سفرهای زندگی مان را با خاطرات خوش رقم بزنیم؟ واقعیت این است که میهمان‌نوازی و خونگرمی روستاییان زبانزد خاص و عام است. شاید این روزها برای فرار از آلودگی شهر انتخاب یکی از روستاهای استان بتواند گزینه‌ای مطمئن و بدون دردسربرای سفر و فرار از ترافیک جاده‌ها باشد. در روزگاری که صنعت نوپای گردشگری در ایران با مشکلات بسیاری مواجه است و از طرفی شاهد مهاجرت بی‌ رویه روستاییان به شهر‌ها به ‌دلیل فقر و محرومیت هستیم، روستاگردی می‌تواند کلید توسعه صنعت گردشگری، ایجاد اشتغال و رفاه در روستاها باشد. همیشه از اینکه دولت از روستاها حمایت نمی‌کند گلایه ‌کنیم و با خود می‌گوییم چرا روستاییان مجبور می‌شوند به شهر مهاجرت می‌کنند، اما تا به حال چند بار چمدان مان را بسته ایم تا به یکی از روستاهای استان سفر کنیم؟

 روستاگردی مردمی‌ترین شکل صنعت گردشگری است و در عین حال منبع مهم رشد اقتصادی، اجتماعی و توسعه پایدار زیست‌محیطی روستا به شمار می‌آید. تجربه گشت و گذار در روستا، صرف غذاهای محلی در فضای کاملاً سنتی خانه‌های روستایی، پیاده‌روی در بافت سنتی روستا، تجربه تفریحی کار در مزرعه کشاورزی و آغل دام، چیدن محصولات باغی، تجربه بازی‌های محلی، امکان اسکان در اقامتگاه‌های روستایی از جمله برنامه‌های صنعت روستاگردی در جهان است که به دلیل تفاوت قابل ملاحظه‌اش با زندگی شهری موجب رضایت خاطر گردشگران است؛ گردشگرانی که به منظور تمدد اعصاب و دوری از زندگی پراسترس شهری به روستاها سفر
 می‌کنند. 

برای این موضوع چند مثال می‌آوریم. به نظر شما آنهایی که آرزو دارند به یزد بروند و ستاره‌ها را در کویر ببیند آیا می‌دانند ستاره‌ها در روستای وفس از توابع شهرستان کمیجان  بیشتر از کویر می‌درخشند؟ کسانی که برای دیدن آثار تاریخی منحصربه فرد، نقشه و اینترنت را جست‌وجو می‌کنند آیا می‌دانند همین بغل دستشان و فقط چند کیلومتر آن‌طرف‌تر در دل روستایی سرسبز، بیمارستانی وجود دارد که حدود 100 سال پیش در آن عمل جراحی انجام میشده؛ بیمارستان موقوفه‌ای در روستای دهنو که در کتاب گینس هم ثبت 
شده است.
 افرادی که می‌خواهند به کاشان سفر کنند و حمام فین را ببینند می‌دانند که خانه امیرکبیر در روستای هزاوه قرار دارد و در کنار این جاذبه تاریخی جشنواره انگور آن سالانه پذیرای هزاران گردشگر از سراسر کشور است؟ یا افرادی که می‌خواهند به شمال بروند، تا به حال نام روستای شهابیه از توابع خمین را شنیده‌اند که به روستای گل‌ها شهرت  دارد؟ 
شاید جالب باشد بدانید دراستان مرکزی 35 روستای گردشگری جذاب وجود دارد که گردشگران برای دیدنشان لحظه شماری می‌کنند اما دریغ از همت خودمان که چند روز را میهمان هم استانی هایمان باشیم و هم از جذابیت‌های روستا استفاده کنیم و هم به رونق گردشگری روستایی کمکی کرده باشیم. باید قبول کنیم برای رونق این صنعت باید اول از خودمان آغاز کنیم و چمدان‌ها را ببندیم. حالا وقت روستا گردی است...