دکتر حمید فرنقیزاد، رئیس تیم پزشکی مرحوم حاجسیدعلاءالدین میرمحمدصادقی در ماههای آخر حیاتشان از روزها و لحظاتی میگوید که حاجآقاعلاء در بیمارستان بستری بود؛ روزهایی که بیماری و عوارض حاصل از آن باعث نشد تا حاجآقا ذرهای کجخلقی و ناشکری در کردار و گفتارشان دیده شود:«در این مدت کوتاهی که افتخار حضور بر بالین ایشان را داشتم با وجود اینکه وضعیت جسمانی ایشان مساعد نبود، اما از لحظه نخست دیدار، بسیار شیفته این بزرگمرد دوستداشتنی شدم. گویی زیبایی شگرف درون ایشان در سیمای نورانی و چشمان مهربانشان هم تبلور یافته بود.هنگامی که دستشان را میگرفتم واقعا حس عجیب و آرامبخشی را منتقل میکردند. حقیقتا اسوه صبر و مهربانی بودند. لبخندهای ایشان در آن شرایط سخت، درحالیکه NG tube داشتند و اکسیژن میگرفتند برای من بهعنوان پزشک معالج بسیار الهامبخش و به نوعی زیبا بود و همیشه احساس خضوع میکردم. بیشک عروج ملکوتیشان ما را در غم و افسوس فقدان آیتی الهی و واسطه فیضی عظیم نشانده است.»
دکتر حمید فرنقیزاد: حقیقتا اسوه صبر و مهربانی بودند
در همینه زمینه :