ماجراهای میدان گوجه‌فرنگی
نام: میدان گوجه‌فرنگی
موقعیت: بلوار بریانک
میدان گوجه‌فرنگی یا همان ایستگاه گوجه‌فرنگی از معروف‌ترین و خاطره‌انگیزترین مکان‌های محله تاریخی بریانک است. رد خاطرات اهالی بریانک را که بگیریم به باغی سرسبز می‌رسیم؛ باغی با بوته‌هایی که هرسال تابستان محصول گوجه‌فرنگی مرغوبی برای صاحبش به ارمغان می‌آورد. حکایت نامگذاری میدان گوجه‌فرنگی نه فقط به‌واسطه مزرعه گوجه‌فرنگی بلکه بیشتر به‌دلیل فعالیت نخستین کارخانه محلی تولید رب گوجه‌فرنگی در این محله بود. رحمت‌الله خادم‌الحسینیه، می‌گوید: «۲ گاراژ آنجا بود که به‌واسطه مزرعه گوجه‌فرنگی که اطرافش وجود داشت به کارخانه رب‌سازی تبدیل شد. البته کارخانه به‌معنای امروزی، بزرگ و مجهز نبود، بااین‌حال، اهالی به آن می‌گفتند کارخانه رب‌گوجه‌فرنگی.» خادم‌الحسینیه به رایج‌بودن پخت رب در محله بریانک از سوی زنان خانه‌دار هم اشاره می‌کند: «همیشه اواخر مرداد و تابستان، کوچه و پس‌کوچه‌های بریانک پراز عطر رب‌گوجه‌ای بود که زنان در حیاط خانه طبخ می‌کردند، اما با فعالیت کارخانه کوچک، دیگر در کل سال بوی رب گوجه‌فرنگی مهمان کوچه‌های این محله شده بود. چندنفری از اهالی هم در این کارخانه مشغول به‌کار شدند. کارخانه رب گوجه‌فرنگی بریانک در ضلع شرقی این محله قرار داشت ولی بیشتر از ۱۵ سال دوام نیاورد و تعطیل شد. آن روزها زن‌های خانه بیشتر خودشان رب می‌پختند و خرید رب کارخانه‌ای چندان باب نبود و در این حال و هوا ادامه کار برای صاحبان کارخانه سودی نداشت. برای همین اواسط دهه ۳۰ کارخانه تعطیل شد.» میدان گوجه‌فرنگی بعد از مدتی به میدان رضایی و ایستگاه اتوبوس آنجا هم به ایستگاه رضایی معروف شد. دلیل این تغییر نام به صاحب باغی مربوط می‌شد که در این محدوده باغ بزرگ توت داشت. محمدباقر رضایی از باغداران و زمین‌داران بریانک قدیم بود. رحمت‌الله خادم‌الحسینیه می‌گوید: «زمانی که کارخانه رب‌گوجه‌فرنگی جمع شد آقای رضایی در نزدیکی باغش آبمیوه خنک آماده می‌کرد و به مردم می‌داد. عادت داشت همیشه برای راننده‌های اتوبوس‌های خطی بریانک آبمیوه ببرد. البته این لطفش بی‌دلیل نبود؛ او در ازای این خدمت از راننده و شاگردش درخواست می‌کرد زمانی که به ایستگاه گوجه‌فرنگی رسیدند به‌جای نام گوجه‌فرنگی بگویند ایستگاه رضایی. همین کارش باعث شد تا به‌مرور ایستگاه گوجه‌فرنگی به ایستگاه رضایی تغییر کند و معروف شود.» سال‌ها بعد در جریان توسعه شهری، این ایستگاه و میدان از بین رفت و بلوار بریانک ساخته شد.