تلاش برای بازگشت 200بانو به کانون خانواده

پروانه بهرام نژاد-دبیر گروه شهری

« چقدر کارت بکشم؟  هر ‌قدر دل‌تان می‌خواهد.»  این گپ کوتاه در لحظه پس از ورود به محوطه ایوان شمس و محل پویش «آزادسازی زنان زندانی جرائم غیرعمد» بین بانیان و خیران ردوبدل می‌شود و شرکت‌کنندگان با چهره‌های خندان و حاکی از رضایت وارد سالن اصلی می‌شوند؛ مراسمی که از سوی سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی و ستاد دیه کشور برگزار شد تا زمینه آزادسازی 200زن فراهم شود.

 ورود به سالن
برخی دسته‌دسته و تعدادی هم تکی وارد محوطه ایوان شمس می‌شوند؛ پس از معرفی خود سمت بخشی می‌روند که دستگاه کارتخوان و برگه‌ای حاوی اطلاعات اولیه زنان زندانی جرائم غیرعمد روی آنها نوشته شده است و مبلغی را برای کمک عنوان می‌کنند. این میان برخی مادران و پدران کارت‌های خود را به فرزندان‌شان می‌دهند تا به قول خودشان بچه‌ها را از حالا و با این طرح با کار خیر آشنا و در آن سهیم کنند.

 روایت زندگی بانوان زندانی
با شروع مراسم کاظم احمدزاده، مجری پیشکسوت صداوسیما، ماجرای زندگی بانویی 39ساله را روایت می‌کند که 10سال از زندگی‌اش را به‌دلیل بدهی 500میلیونی آن هم به‌واسطه کلاهبرداری مدیرش در زندان سپری کرده است و می‌گوید: امیدوارم امشب به‌واسطه حضور خیران زمینه آزادسازی این بانو و بسیاری از زنان سرزمینم فراهم شود؛ چون حالا که شهرداری در این کار پیشقدم شده، چه خوب که مادرانی بتوانند به آغوش خانواده‌شان برگردند.

پرچم کار خیر
ادامه مراسم به سخنرانی‌ها می‌گذرد. سپس شهروندی پرچمی با نوشته «یا قمر بنی‌هاشم» را به مجموعه اهدا می‌کند تا به‌واسطه خرید آن تعدادی دیگر از زنان زندانی جرائم غیرعمد آزاد شوند؛ اما خیران پیشنهاد می‌کنند که به‌جای خرید، هر خَیر به‌نوبت پرچم را در خانه‌اش به‌طور هفتگی نگه دارد و دوباره در چرخه خِیر قرار گیرد، و همان ابتدا به‌واسطه این پیشنهاد حدود 100میلون تومان جمع‌آوری می‌شود.

 آزادسازی و  اشتغال

محمدامین توکلی‌زاده، معاون اجتماعی و فرهنگی شهردار تهران: موضوع مشارکت‌های مردمی و حضور خیران یکی از نقاط قوت جامعه ماست که همواره با استقبال گسترده‌ای مواجه بوده است. علاوه بر تلاش در آزادسازی زنان، مراکز کوثر شهرداری تهران نیز با ایجاد کارگاه‌ها و فضاهای آموزشی و مهارتی، به توانمندسازی زنان کمک می‌کنند تا بتوانند اشتغال پایدار ایجاد کنند. اخیرا مجموعه‌ای با عنوان «اشتغال وکارآفرینی» در شهرداری تهران راه‌اندازی شده و به این دایره و منظومه پیوسته‌است. این مجموعه با همکاری اداره‌کل بانوان و سازمان خدمات اجتماعی به‌دنبال استفاده از تمامی زیرساخت‌های شهری برای کمک به اشتغال، کارآفرینی و توانمندسازی زنان است.

مشارکت شهرداری و شورای شهر در آزادسازی

سیدمحمد نقیب، مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی:  هدف ما این است که با توجه به ایام ولادت حضرت‌زهرا(س)، جمعیتی بالغ بر ۲۰۰نفر از بانوان زندانی را آزاد کنیم. شهرداری تهران مبلغ ۱۵میلیارد تومان را برای این طرح متعهد شده است و شورای اسلامی شهر تهران نیز مبلغ ۷میلیارد تومان را به این امر اختصاص داده است. درواقع این مبالغ پایه‌گذار آزادسازی زندانیان خواهد بود و بقیه هزینه‌ها با کمک خیران تأمین خواهد شد،  هدف از اجرای پویش‌ها کاهش آسیب‌های اجتماعی ناشی از حضور بانوان در زندان‌هاست؛ زیرا ممکن است با ادامه حبس، دچار آسیب‌های اجتماعی بیشتری شوند و هزینه‌های بیشتری را برای جامعه ایجاد کنند.

 تلاش شهرداری ستودنی است

محمد سراج، نماینده مردم تهران در مجلس و مسئول کمیته تشکل‌های مردم‌نهاد: برپایی این پویش‌ها برای آزادسازی زنان زندانی به‌خاطر بدهی‌های مالی، کار بسیار ارزشمندی است و بر این باورم که این فعالیت‌های مردمی و تلاش‌های تشکل‌های مردمی در کشور بسیار مؤثر و ارزشمند است. چه خوب که شهرداری به‌عنوان یک نهاد اجتماعی و خدماتی، در عرصه اجتماعی نقش‌آفرینی کند؛ چون در جامعه ما افراد مختلفی وجود دارند که نیازها و مشکلاتی دارند و شهرداری با همکاری مردم به حل این مسائل می‌پردازد.

 جای مادران در زندان نیست

احمدعلی فیروزجایی، معاون دادستان تهران: با توجه به اینکه مادر اساس و بنیان خانواده است و تربیت فرزندان نیز درواقع به مادران سپرده شده، ما معتقدیم که جای مادر در زندان نیست. واژه «مادر» خود به‌تنهایی بیانگر تمام خوبی‌ها و دلسوزی‌هاست و نیازی به توصیف ندارد. در دوران کرونا، بسیاری از این مادران که اکنون در زندان به‌سر می‌برند، به‌دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از این بحران، کارگاه‌ها و مشاغل خود را از دست دادند و حتی امروز در زندان هستند. بسیاری از این مادران سرپرست خانوار و دارای 2 یا 3فرزند بودند. امیدواریم شاهد آزادی مادرانی باشیم که به‌دلیل جرائم غیرعمد در زندان هستند. آزادی آنها نه‌تنها شادی را برای فرزندان‌شان به ارمغان می‌آورد، بلکه برای خود آنها نیز خوشحالی ایجاد می‌کند. همچنین اگر این مساعدت‌های خیرخواهانه ادامه پیدا نکند، ممکن است شکات آنها نیز در آینده به مشکلات مشابهی دچار شوند.