یادگار فرهنگ پهلوانی

موضوع: زورخانه فرحزاد

موقعیت:  ضلع جنوبی میدان فرحزاد

زورخانه فرحزاد برای اهالی حرمت و احترام خاصی دارد. بچه‌های دیروز این زورخانه منش پهلوانی را در گود آن آموختند و این روزها از مردان موفق محله به‌حساب می‌آیند.
سال‌ها قبل، مرحوم عمو حیدر، از معماران قدیم فرحزاد، بنای اولیه این زورخانه را ساخت. این زورخانه تنها زورخانه روستاهای غرب تهران بود و جوان‌های بی‌شماری از روستاهای اطراف برای ورزش باستانی به آنجا رفت‌وآمد می‌کردند و می‌کنند. علی فرحزادی که از کودکی ورزشکار این زورخانه بوده است می‌گوید: «قدمت زورخانه بیش از ۲۰۰ سال است. طبق شنیده‌ها گود زورخانه را با بوته‌های صحرایی آغشته به خاک رس می‌پوشانند تا برای ورزش نرم و آماده باشد. بعد از مرحوم عمو حیدر، حاج مرتضی فرحزادی که کدخدای فرحزاد هم بود همراه حاج‌رضا علی میرزایی زورخانه را مدیریت کردند. چند سالی زورخانه تعطیل بود تا بعد از بازسازی و مرمت دوباره با یک افتتاحیه باشکوه که با حضور بسیاری از باستانی‌کاران معروف کشور برگزار شد دوباره فعال شد. در این دوره حاج امان‌الله، سیدمنصور و حاج‌آقا نقوی نیز در سرپا نگه‌داشتن زورخانه بسیار تلاش کردند.»
فرحزادی از حدود ۴۰۰ نوجوانی یاد می‌کند که درهمین گود زورخانه فرحزاد میل و کباده به‌دست گرفته و منش و اخلاق پهلوانی را آموختند: «مجید فرحزادی، پسر حاج مرتضی، بعد از انقلاب از خارج به ایران بازگشت. ایشان مردی باسواد و اخلاق‌مدار بود که از همان روزهای نخست حضور در فرحزاد نوجوان‌ها و جوان‌های محله را مجذوب کردارش کرد. خدا به ایشان عمر طولانی عطا کند؛ بااینکه گرد پیری بر چهره‌اش نشسته هر زمان که او را می‌بینم یاد تلاش و پشتکارش برای موفقیت جوانان محل می‌افتم. برای او اخلاق و احترام به بزرگ‌تر و درس خواندن مهم‌تر از قهرمان‌پروری بود. اگر جوانی قصد ثبت‌نام در زورخانه را داشت اول سراغ درس‌ومشقش را از مدرسه می‌گرفت، بعد اخلاق و رفتارش در خانه و درنهایت اگر امتیاز لازم را می‌گرفت، در زورخانه ثبت‌نامش می‌کرد. آقا مجید هرسال بچه‌های زورخانه را به مشهد می‌برد. یک‌بار خواهرزاده‌اش را به‌دلیل اینکه امتیاز لازم را در درس نیاورده بود، همراه گروه به سفر نبرد. همین کارهایش باعث شد تا اکثر بچه‌های زورخانه فرحزاد الان صاحب ‌کار و جایگاه اجتماعی و اقتصادی باشند.»