کمربند دست کیه؟

   نام: چه رنگ، چه رنگ؟
   موقعیت: محله امامزاده یحیی
***
 یکی از بازی‌های جالب تهران قدیم که همه شرکت‌کنندگان می‌توانستند یک دل سیر هیجان و شور و نشاط را با مشغول شدن به آن تجربه کنند همین بازی «چه‌رنگ، چه‌رنگ؟» بوده است که برای ساعت‌ها پسربچه‌های شر و شوری را که کل محله را روی سرشان می‌گذاشتند، سرگرم می‌کرد.
مهرشاد کاظمی، تهران‌پژوه تعریف می‌کند: « این بازی در فضای وسیع دور از کوچه پس‌کوچه‌های محله اجرا می‌شد. حداقل تعداد شرکت‌کننده در این بازی 5نفر بود. البته هرچه تعداد بازیگران بیشتر می‌شد بالطبع بازی جذابیت بیشتری هم پیدا می‌کرد. یکی از مهم‌ترین ابزارهای این بازی کمربند بود و درواقع همه برو بیا و کشمکش بازی هم برای در دست گرفتن این کمربندش بود. در ابتدای کار، شخصی براساس قرعه‌کشی به‌عنوان استاد یا سرگروه انتخاب می‌شود که کمربندی در دست دارد. استاد نام یک حیوان، یک شی‌ء یا چیزی دیگر را درنظر می‌گیرد و در مرحله بعد سراغ دیگر بازیگران می‌رود تا با کنجکاوی و گفت‌وگوهایی آهنگین به اسم موردنظر برسند.»
کاظمی در بخش دیگر صحبت‌هایش از مسئولیت فردی که کمربند را به‌دست می‌گیرد، یاد می‌کند: « بازیکنی که نام موردنظر را درست حدس بزند، کمربند را به‌دست می‌گیرد و استاد به او اجازه می‌دهد که بقیه بازیکنان گروه را با کمربند دنبال کند و به آنها ضربه بزند و بقیه نفرات هم طبیعتا از دست فرد کمربند‌به‌دست می‌گریزند. در این میان استاد فریاد می‌زند جو، جو، جو.....اما همین که فریاد زد گندم، گندم فرد کمربند‌به‌دست باید خیلی سریع خود را به استاد برساند و با تحویل‌دادن کمربند بگوید:« استاد، سلام حیدری!» اگر به سرعت موفق به انجام این کار نشود و کمی تعلل کند بقیه بازیکنان او را می‌گیرند و تنبیه می‌کنند.»