محله باغها و پونهها
موضوع: وجهتسمیه پونک
ویژگی: این آبادی بیش از 9 قرن قدمت دارد
***
تا چند دهه پیش در آبادی پونک تا چشم کار میکرد زمین زراعی دیده میشد و باغهایی انبوه که میوههای نوبرانهاش تا بازارهای تهران میرفت. روزگاری پونک آبادی پربرکتی بود در زمره مهمترین روستاهای گستره پایتخت. علیرضا زمانی، تهرانپژوه میگوید: «پونک با باغها و زمینهای زراعیاش از روستاهای اطراف پایتخت بود که از روستای فرحزاد در شمال تا اراضی باغفیض در جنوب و غرب و در شرق تا رودخانه فرحزاد امتداد داشت. هسته اصلی محله امروزی پونک که در مرز مناطق 2و 5قرار دارد نیز از همین روستا شکل گرفت.»
آبادی پونک نیز به سیاق روستاهای شمال تهران قدیم از آبادیهای شمیران تا روستاهای کن، قدمت بسیار دارد. زمانی دراینباره میگوید: «مانند بسیاری از روستاهای شمیران، آبادی پونک نیز به واسطه امامزادگانی که در آن به خاک سپرده شدهاند، توسعه یافت. برخی معتقدند هسته اولیه آبادی پونک از محددوه امامزادگان عینعلی و زینعلی(ع) شکل گرفته و توسعه یافته است؛ از اینرو، آبادی پونک به گواه شجرهنامه امامزادگان عینعلی و زینعلی(ع) که حدود 9قرن پیش به ایران آمده و در محدوده این روستا به شهادت رسیدند، دستکم بیش از 9قرن قدمت دارد.»
در تاریخچه آبادی پونک در دوران قاجار، نام مستوفیالممالک، یکی از رجال برجسته قجری نیز دیده میشود. علیرضا زمانی در اینباره میگوید: «اراضی پونک در دوران قاجار در زمره املاک مسعودمیرزا ظلالسلطان، فرزند ناصرالدینشاه بود و پس از او در تملک میرزا یوسف مستوفیالممالک، از رجال برجسته این دوره قرار گرفت. مستوفیالممالک اراضی پونک را به همسرش ماهتاجخانم واگذار کرد و پس از او نیز مالک اراضی آن عبدالحسین فرمانفرما بود.»
نام آبادی پونک نیز برای خود ماجرایی دارد. در جستوجو برای وجه تسمیه این روستا باید از گونههای گیاهی که روزگاری در این گستره میرویید، سراغ گرفت. اهالی قدیمی پونک معتقدند آبادیشان روزگاری پونهزار بوده است. عاقبت وجود همین پونهزارهایی که چون حلقهای سبز آبادی را در آغوش گرفته بودند، موجب شد نام پونک برای همیشه روی این گستره ماندگار شود.