حراج کشاورزی استان
نماینده لنگرود: با تغییر کاربری اراضی کشاورزی، سرمایههای ملی از بین میروند
مهسا طالبی| رشت -خبرنگار:
گیلان با دارابودن وضعیت مطلوب آب و هوا و خاک حاصلخیز سالیان سال منطقه ای کشاورزی است و محصولات متنوعی چون چای، برنج، بادام و زیتون را به اقصی نقاط کشور و همچنین دنیا عرضه میکند.
با این همه ثمربخشی ، شاهد تغییر کاربری وسیع اراضی استان هستیم. گاهی شالیزارهای سبز برنج تبدیل به حیاط خلوت آپارتمانهای چند طبقه میشوند و گاهی باغهای چای به جای بوتههای سبز و پربرگ، میزبان فضای مصنوعی ویلاهایی میشودکه دیوارهای بتونی آنها اثری از طراوت بوتهها را ندارد.
در مناطق ییلاقی گیلان با وجود بافت روستایی، حتما نشانی از دیوارهای سیمانی ویلاهایی است که در کنار باقی خانههای روستانشینان خودنمایی و حال و هوای اصیل روستا را دچار دگرگونی میکنند .
رکود کشاورزی با تغییر کاربری
نمایندگان گیلان در مجلس شورای اسلامی با حساسیت دراین زمینه بارها ازتغییر کاربری اراضی کشاورزی ابراز نگرانی کرده اند.
نماینده لنگرود در مجلس با بیان اینکه کشاورزی استان با این تغییرات به سمت رکود پیش خواهد رفت، گفت: این واگذاریها، به افزایش آمار بیکاری در استان منتهی خواهد شد.
«مهرداد لاهوتی» افزود: توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی میتواند راهکاری موثر در توجیه اقتصادی زمینهای کشاورزی برای نسل جدید باشد و ایجاد ارزش افزوده این بخش با افزایش اشتغال و توسعه صادرات میتواند در جلوگیری از تغیر کاربریها نقش آفرینی کند.
لاهوتی با بیان اینکه بیکاریهای دایمی و فصلی در مناطق روستایی یکی از دلایل کشاورزان برای تغییر کاربریهاست، تصریح کرد: با ایجاد صنایع تبدیلی این مشکلات رفع ، زمینه مناسب برای توسعه بخش کشاورزی فراهم و افزایش تولیدات، بهره وری، ایجاد فرصتهای شغلی، تامین نیازهای اساسی و کاهش نابرابریهای منطقه ای حاصل میشود.
به گفته وی، با تغییر کاربری اراضی کشاورزی، سرمایههای ملی از بین میروند و بیکاری جایگزین آن میشود.
لاهوتی ادامه داد: مسلما نبود توجیه اقتصادی در کشاورزی همچون دیگر شغلها خطری جدی است که کشاورزان و صاحبان اراضی را به سمت تغییر کاربری سوق میدهد لذا باید برای این معضل چاره ای اندیشید.
این نماینده مجلس با اشاره به فقر سرمایه گذاری در کشاورزی استان تصریح کرد: با ورود سرمایه لازم و کافی به بخش کشاورزی، ارزش اقتصادی و بهره وری در این بخش افزایش مییابد و در نتیجه شاهد حجم کمتر تغییر کاربریها در اراضی استان خواهیم بود.
به گفته لاهوتی در خصوص تغییر کاربری اراضی در گیلان، بنابر آمار مرکز پژوهشها تاکنون ۳ هزار هکتار مزارع برنج و ۷ هزار هکتار مزارع چای در شمال تغییر کاربری پیدا کردهاند که اگر دست اندرکاران صنعت کشاورزی، این بخش را اقتصادی کنند، دیگر نیازی نیست برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی، کار خاصی انجام دهند.
از خط قرمز تا تغییر کاربری
رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان اخیرا اعلام کرد:« زمینهای قابل کشت استان میراث نسلهای بعدی است و تغییر کاربری اراضی شالیکاری گیلان خط قرمز جهاد کشاورزی استان است». «علیرضا شعباننژاد» به واردات 600 تا 800 هزار تنی برنج به کشور اشاره و بیان کرد: این محصول استراتژیک در 2 استان شمالی گیلان و مازندران و در سطح وسیعی از اراضی شالیکاری کشت میشود که میتوان با افزایش تولید از نیاز بازار داخلی به واردات کاست.
شعباننژاد از تولید بیش از 40 درصد برنج کشور در استان خبر داد و اظهار کرد: سال گذشته حدود یک میلیون و 200 هزار تن شلتوک از اراضی شالیکاری گیلان برداشت شد که پس از فراوری حدود 700 هزار تن برنج سفید در کارخانههای تولید و استحصال شد.
کاهش تولیدات کشاورزی در آینده
به نظر میرسد با وجود خلأهایی که در قانون حفظ اراضی و جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی دیده میشود به طرق مختلف از قانونهای نانوشته بیشترین سوء استفادهها صورت میگیرد. اگر چنین نیست، چرا هر روز بر اعلام فروش زمینهای کشاورزی در استان افزوده میشود و هیچ مسئولی به جد پاسخگوی این حجم وسیع تغییر کاربریها نیست؟ انگار با دخیل بودن چند ارگان در تصمیم گیری و اعطای مجوزهای لازم برای تغییر کاربری اراضی و ناهمگونی این نهادها، بهترین فرصت برای کسانی که کشاورزی استان را آگاهانه یا ناآگاهانه مورد بی مهری خود قرار داده اند، فراهم میشود. حال اینکه از این تغییرات چیزی جز محرومیت و کاهش محصولات کشاورزی استان در سالهای آتی نصیب نسل جدید نخواهد شد.
پیامدهای منفی تغییر کاربری
گیلان از کوچکترین و در عین حال از پرجمعیتترین استانهای کشور است.
این دو خصیصه بیش از هرچیزی خاک های استان را تهدید میکند، زیرا کوچکی استان در کنار افزایش جمعیت به توسعه فضا های شهری دامن میزند.
همین هم سبب می شود تا اراضی گیلان به شدت مورد تهاجم ساخت و ساز ها قرار بگیرد . بخشی که در این میان بیشترین آسیب ها و تغییر کاربریها را به خود دیده است زمین های کشاورزی است.
اگر برای این مساله در اسرع وقت تصمیمی عاجل گرفته نشود در آینده ساختمانها جای درختان را اشغال خواهند کرد.