دشمن روی نیمکت
چه‌کسی تصور می‌کرد روزی تیم ملی انگلیس یک سرمربی آلمانی داشته باشد؟
به فاصله نیم روز از توییت فابریتزیو رومانو(روزنامه‌نگار ایتالیایی) که ادعا کرده بود توماس توخل با اتحادیه فوتبال انگلستان برای هدایت تیم ملی این کشور به توافق دست یافته، قرارداد این سرمربی آلمانی رسمی شد.
به این ترتیب، سرمربی آلمانی سابق تیم‌های ماینس، دورتموند و پاری‌سن‌ژرمن به‌جای لی کارسلی هدایت سه‌شیرها را به‌عهده گرفت و این مربی انگلیسی را به تیم اصلی‌اش یعنی تیم زیر 21سال انگلیس فرستاد. شکست 2بر یک مقابل یونان شانس لی کارسلی را برای هدایت تیم ملی در درازمدت از بین برد. خود او هم علاقه‌ای به ماندن نداشت و معتقد بود این پست یک مربی پرافتخار نیاز دارد.
مقامات فوتبال انگلیس با گواردیولا هم مذاکره کرده بودند اما نمی‌توانستند بیش از این منتظر پاسخ او بمانند. پپ تا پایان فصل با منچسترسیتی قرارداد دارد و ممکن بود فرصت صعود به سطح اول لیگ ملت‌های اروپا از بین برود. توخل کارش را از اول ژانویه2025آغاز می‌کند و در 2بازی آینده فیفادی همچنان لی کارسلی هدایت تیم ملی را در دست دارد. قرارداد سرمربی آلمانی تا پایان جام جهانی2026معتبر و قابل‌تمدید است. توخل از اتحادیه فوتبال انگلیس خواسته بود به او فرصت دهند که در 2ماه پایانی سال هم استراحت کند و دور از فوتبال باشد، این درخواست او مورد قبول قرار گرفت.
توافق بین توخل و فدراسیون فوتبال انگلیس هفته‌های قبل انجام شده بود، فقط دیروز به‌طور رسمی اعلام شد. سه‌شنبه هفته پیش که باشگاه منچستریونایتد با مدیر برنامه‌های توخل تماس گرفته بود، متوجه شد که دیگر امکان استخدام این مربی به‌جای تن‌هاخ وجود ندارد و او با اتحادیه فوتبال انگلستان به توافق نهایی رسیده است. این خبر خوبی برای بایرن‌مونیخ است چون دیگر نیازی نیست بقیه حقوق و غرامت او که از این باشگاه اخراج شده و جایش را به ونسان کمپانی داده، پرداخت شود. توخل در قرارداد 18ماهه با انگلیس سالی 5میلیون پوند دریافت می‌کند، این نصف حقوقی است که در دوره 20ماه حضور در چلسی می‌گرفت.
توخل پس از قهرمانی با چلسی در لیگ قهرمانان اروپا و با آمدن تاد بولی از این باشگاه اخراج شد و به بایرن رفت ولی در این باشگاه نتوانست موفق عمل کند. او همواره غر می‌زد و از حضور در آلمان شکایت می‌کرد. توخل گلایه کرده بود که در آلمان به‌گرمی به او نگاه نمی‌شود. منظورش این بود که آلمانی‌ها با او احساس صمیمیت و دوستی نداشتند. بله، در آلمان یورگن کلوپ را دوست دارند اما او را نه. این تفاوت در انگلیس هم وجود دارد. کلا کلوپ که کارش را دقیقا مثل توخل در ماینس و دورتموند آغاز کرده بود، شخصیت محبوبی است. کمتر کسی توخل غرغرو را دوست دارد.
انتصاب مربی 51ساله آلمانی به سرمربیگری تیم ملی انگلیس از نظر بسیاری عجیب بود. خصومت فوتبالی بین دو کشور و همچنین سابقه جنگ‌های جهانی بین آلمان و انگلیس از دلایل تعجب بود. کری هاو از اسکای آلمان اعتراف کرد که دیدن یک سرمربی آلمانی برای هدایت انگلیس غیرمنتظره است: «این یک غافلگیری بزرگ است زیرا انتظار نداشتیم یک آلمانی به‌عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس باشد.» با این‌حال هم آلمانی‌ها و هم انگلیسی‌ها از این انتخاب خوشحال هستند. پس از اعلام رسمی این انتصاب کریستین فالک، خبرنگار فوتبال روزنامه بیلد، از طریق وبلاگ زنده بی‌بی‌سی ادعا کرد که آلمانی‌ها به توخل به‌خاطر این شغل افتخار می‌کنند و این خبر به‌ویژه برای هری کین، خبر مثبتی است. او گفت: «ما به‌عنوان یک کشور بسیار مفتخریم که توخل سرمربی انگلیس شد.»
سال2021توخل تیم متوسط چلسی را با پیروزی مقابل تیم تا بن دندان مسلح منچسترسیتی در فینال به قهرمانی اروپا رساند. تنها فینال اروپایی هم که پاری‌سن‌ژرمن تجربه کرده، با این مربی بوده. او اما در بایرن‌مونیخ یک بازنده به تمام‌معنا بود، توخل فقط یک قهرمانی شانسی لحظه آخری با این تیم در بوندس‌لیگا آورد و پس از آن نوار قهرمانی بایرن‌مونیخ در لیگ پس از 11سال پاره شد.
سه‌شیرها از جام‌جهانی1966تا‌کنون هیچ‌چیز قابل توجهی کسب نکرده‌اند اما این مربی جام‌های زیادی را در اختیار دارد و می‌تواند ذهنیت قهرمانی را به تیم ملی انگلیس منتقل کند. گرت ساوث‌گیت توانست انگلیس را به 2فینال یورو و یک نیمه‌نهایی جام‌جهانی ببرد. اما توخل با حضور در بوروسیا دورتموند، پاری‌سن‌ژرمن، چلسی و بایرن‌مونیخ موفق شد 11جام کسب کند. شاید با او شعار «جام به خانه برمی‌گردد» محقق شود؛ شعاری که هواداران تیم ملی در هر تورنمنتی سرمی‌دهند اما درنهایت سرخورده می‌شوند.
