با تبر پایم را قطع کن!
موضوع: آتش‌سوزی بازار
موقعیت: وقوع حریق گسترده در راسته فروش نوشت‌افزار
***
یکی از تلخ‌ترین حوادث بازار بزرگ تهران حوالی سال 1356اتفاق افتاد که جان تعداد زیادی از آتش‌نشان‌ها را گرفت. محمداسماعیل راه‌چمنی، بازنشسته سازمان آتش‌نشانی تهران که در آن حادثه حضور داشته است، می‌گوید: «آتش‌سوزی در راسته حلبی‌فروش‌های سابق و نوشت‌افزاری‌های امروزی اتفاق افتاده بود. یکی از حجره‌های بازار گرفتار آتش شد و چند ایستگاه آتش‌نشانی ازجمله ایستگاه 7بازار، یک حسن‌آباد، 3شهباز و 4مولوی برای اطفای حریق به محل اعزام شدند. زمانی که ما وارد بازار شدیم سقف و دیوار بازار به‌دلیل گرمای بیش از حد و خیس شدن آن با شیلنگ‌های آتش‌نشانی به‌طور ناگهانی فروریخت و فاجعه رقم‌خورد.»
راه‌چمنی تعریف می‌کند: «یکی از مجروحان حادثه خود من بودم که پایم زیر انبوهی از آوار گیر کرد و روی صورتم دائما خاک و سنگ می‌ریخت. یکی از همکاران نیز کنار من بود. کلاه‌های ایمنی ما در آن دوران مثل امروز نبود و سریع می‌شکست. معمولا همکاران در چنین مواقعی سریعاً کلاه جدید به ما می‌رساندند. آن روز هم چنین شد. همکاران‌مان در تلاش بودند که ما را از زیر آوار خارج کنند و برای اینکه به ما آسیب نرسد با دست مشغول خاکبرداری بودند و از بیل و کلنگ استفاده نمی‌کردند. به همین دلیل مدت زمان خاکبرداری طولانی شده بود. این دقایق خیلی سخت گذشت. ما 2نفر مرگ را جلوی چشمان‌مان می‌دیدیم. روحیه‌مان تضعیف شده بود به‌طوری که از همکاران درخواست می‌کردیم با تبر پایمان را قطع کنند تا سریع‌تر از این مخمصه رهایی پیدا کنیم. همان جا یک حلبی مثلثی ساختند تا از ریزش آوار بیشتر روی ما جلوگیری کنند. به لطف خدا و کوشش بی‌وقفه آتش‌نشانان بعد از چند ساعت از مهلکه نجات پیدا کردیم.»
راه‌چمنی با ناراحتی می‌گوید:« در این حادثه 9نفر از همکارانش به شهادت رسیدند و 2نفرمجروح شدند که فرمانده ایستگاه آتش‌نشانی بازار در بین آنها بود. یکی از شهیدان، نصرت عظیمی در راه بازگشت به خانه از وقوع آتش‌سوزی در بازار مطلع شده و مستقیم بدون مراجعه به ایستگاه با لباس شخصی خودش را به سرعت به محل حادثه رسانده بود که متأسفانه او نیز به شهادت رسید.»
در همینه زمینه :
