روزهای ‌تازه

سال‌هایی که محمدتقی در میدان‌های جنگ گذراند، هر یک از همکلاسی‌هایش که در کارگاه صنایع فلزی کار می‌کردند، پی مشغله‌ای دیگر رفتند. محمدتقی هم 40روز پس از قطع شدن پایش و درحالی‌که دیگر توانایی جسمی بالا رفتن از داربست و جوشکاری را نداشت، در کارگاه نجاری پدرش مشغول به‌کار شد. همان سال در کنکور هنر هم شرکت کرد و در دانشگاه پذیرفته شد، اما اخباری که از جبهه‌ها می‌رسید، خوشایند و امیدوار‌کننده نبود و محمدتقی را بی‌قرار می‌کرد. سرانجام هم طاقت نیاورد و دوباره به رزمنده‌ها پیوست. این بار محمدتقی در طرح تحقیقات و پشتیبانی سپاه مشارکت داشت و عضو گروه تحقیق بر عملکرد موشک بود.