پول میدهم، پس هستم!
جدایی امید ابراهیمی، یک ضربه نقلوانتقالاتی بزرگ برای استقلال بود. «فرمانده» حتی حاضر به مذاکره با آبیها نشد و تصمیماش را برای پیوستن به تیمی از لیگ قطر عملی کرد. قبل از ترک باشگاه توسط امید ابراهیمی، هواداران استقلال در انتظار ورود ستارههای زیادی به تیمشان نبودند. آنها به خوبی میدانستند که تیم شفر به کمک ثبات و حفظ نفرات کلیدی فصل گذشته، یکی از جدیترین مدعیان قهرمانی لیگ خواهد بود اما رفتن مرد شماره6، همه ذهنیتها را تغییر داد و یک فضای جنونآمیز را در تابستان باشگاه ایجاد کرد. گفته میشد مدیران استقلال به هیچ قیمتی حاضر به کنار آمدن با جدایی یکی دیگر از ستارههای ملیپوششان نیستند. وقتی «مجید حسینی» ساز جدایی کوک کرد و فشار هوادارها به اوج رسید، اوضاع کاملا به هم ریخت اما شنیده میشد راهکار افتخاری و سایر اعضای هیات مدیره باشگاه، حفظ این مدافع با پرداخت رقم قابلتوجهی به این بازیکن خواهد بود. گمانهزنیها از دستمزد 3میلیاردی مجید حسینی در قرارداد جدیدش با استقلال خبر میدهند. رقمی که ناگهان حقوق دریافتی این مدافع را ظرف چند ماه، 10برابر میکند!
مجید حسینی در دو فصل گذشته، عضوی از تیم بزرگسالان استقلال بوده اما هرگز نه از سوی تماشاگرها و نه حتی از نگاه کادر فنی، در جایگاه یک «سوپراستار» قرار نداشته است. دو نمایش خوب در جامجهانی اما همه چیز را کاملا تغییر داده و موجب شده این بازیکن حالا قراردادی فراتر از یک ابرستاره داشته باشد. این ماجرا در حالی رخ میدهد که او برای لیگ هجدهم از قبل تحت قرارداد با استقلال بوده است. بهبود مبلغ قرارداد پیش از به اتمام رسیدن آن، در فوتبال اروپا به ندرت برای ستارهها اتفاق میافتد. بارسلوناییها تنها برای لئو مسی حاضر به انجام چنین کاری هستند و فلورنتینو تنها برای کریستیانو زیر بار این مساله رفته است. وقتی الکسیس سانچز چنین درخواستی را با آرسن ونگر مطرح کرد، با مخالفت سرسختانه مرد فرانسوی روبهرو شد. آرسنالیها پیوستن الکسیس به یونایتد را پذیرفتند اما نظم دستمزدها در تیمشان را به خاطر یک بازیکن به هم نریختند. مدیران استقلال اما برای مدافع جوان تیم، همه مرزها را شکستند. در تیمی که یک بازیکن کم سن و سال را با قرارداد 3میلیاردی تغذیه میکند، آیا دیر یا زود سایر بازیکنان نیز برای دریافت چنین رقمهایی صف نخواهند کشید؟ آیا باشگاه «میلیاردرساز» استقلال با تسلیمشدن در مقابل همه درخواستهای بازیکناناش، به لبه پرتگاه نزدیک نمیشود؟
استقلالیها از عملکرد تیمشان در بازار تابستانی راضی نیستند و تشخیص این ناراحتی در شبکههای اجتماعی، چندان دشوار بهنظر نمیرسد. سیاست باشگاه برای پایان دادن به تنشها اما میتواند در آینده به یک تنش بزرگتر تبدیل شود. ظاهرا استقلال برای کمرنگکردن ماجرای جدایی امید ابراهیمی، حاضر است دست به هر انتحاری بزند. آنها با علی کریمی مصدوم قرارداد امضا کردهاند، مجید حسینی را با رقمی نجومی از حضور در سوپرلیگ ترکیه باز داشتهاند و حاضرند همه مطالبات مدنظر تیام و سرور جپاروف را نیز به این دو ستاره گرانقیمت پرداخت کنند. حتی روزبه چشمی نیز بعد از موضعگیریهای اخیر، احتمالا صاحب یک قرارداد بهتر در استقلال خواهد شد. سوال کلیدی درمورد مدیران باشگاه اما این است که آیا اساسا آنها توانایی پرداخت چنین مبالغی را دارند؟ این شیوه مدیریت، بازگشت به دوران مدیریتی علی فتحاللهزاده است. دورانی که در آن قرارداد بستن و وعده دادن مرسوم بود اما پرداخت مبالغ نوشته شده در قراردادها و عمل به وعدهها، اهمیت چندانی نداشت. از اطراف باشگاه شنیده میشود افتخاری حتی بخشی از درآمد فصل جدید را پیشاپیش هزینه کرده است و با این قراردادها، بعید نیست یک بحران مالی بزرگ در استقلال اتفاق بیفتد. بحرانی که بازیکنان را وادار به اعتصاب کند و نفراتی مثل مجید حسینی را با توجه به بندهای قراردادشان، در آستانه یک جدایی بیدردسر قرار بدهد. ظاهرا مدیران استقلال تصور میکنند همه مشکلات این روزهای باشکاه، با پول حل خواهند شد اما نه چنین پولی در باشگاه وجود دارد و نه کلید حل همه دغدغهها، بستن قراردادهای سنگین است.