یادداشت
تشویق‌های رهبری ورزش زنان را به اینجا رساند
بتول مشرف‌جوادی؛نایب‌رئیس سابق فدراسیون ورزش‌های جانبازان و توان‌یابان
زنان ورزشکار ایران در این چندساله چهره موفقی داشته‌اند؛ چه آنهایی که در بازیهای المپیکی حضور پیدا کردهاند و چه نفراتی که در مسابقات پارا به میدان می‌روند. اوج این موفقیت‌ها را می‌شود در بازیهای المپیک و پارالمپیک این دوره دید؛ البته که استارت این موفقیت‌ها در این یکی دو ساله نخورده و نیاز به برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و اصولی داشته است. در بررسی دلایلی که سبب شده زنان ایران در میدان بزرگ روی سکو بروند، به چند عامل مهم می‌رسیم:
1-سال‌های گذشته مسئولان ورزش به این نتیجه رسیدند که تنها راه موفقیت در ورزش و به‌خصوص ورزش زنان، استعدادیابی است. گسترش ورزش همگانی و توجه به نیروی جوان یکی از نکته‌هایی بود که بیش از پیش مورد توجه مسئولان قرار گرفت. پیدا کردن این استعدادها و فراهم‌کردن امکانات و تسهیلات برای رشد این نفرات کاری بود که در این مدت به‌طور ویژه انجام شد. شاید دهه‌های قبل ورزش زنان سهمی از افتخارات بین‌المللی نداشت و به‌خاطر همین هم نه دیده می‌شد و نه توجهی به آن می‌شد، اما موفقیت تک‌چهره‌ها در بعضی از رقابت‌ها، مسئولان را واداشت که زنان را هم در برنامه‌ها و امکانات سهیم کنند. با توجه بیشتر به زنان، حالا شاهد این هستیم که در بعضی از تورنمنت‌ها، بیشترین موفقیت‌ها به نام آنها نوشته می‌شود و ورزش کشور خودش را مدیون مدال‌های آنها می‌داند.
2-سال‌های گذشته یکی از دغدغه‌های ورزش زنان این بود که قهرمانان بعد از ازدواج و به‌خصوص بعد از مادرشدن، از ورزش حرفه‌ای و قهرمانی خداحافظی می‌کردند، اما امروز می‌بینیم که مادران روی سکوهای جهانی و المپیک می‌روند و می‌درخشند. بهترین نمونه در این مورد ساره جوانمردی است. او قبل از بازیهای پاراآسیایی 2022 مادر شد و قصد داشت از ورزش خداحافظی کند، اما مسئولان ورزش نه‌تنها این اجازه را به ساره ندادند که شرایط را برای اینکه فرزندش در کنار او باشد، فراهم کردند. جوانمردی نه‌تنها در بازیهای پاراآسیایی مدال گرفت که حالا در پارالمپیک پاریس هم نخستین مدال طلای کاروان ایران را کسب کرده است. پیش از این چون ورزش ما بیشتر مردانه بود، این موارد دیده نمی‌شد و کسی به آن توجه نمی‌کرد. بخش مهمی از کاری که در ورزش قهرمانی باید انجام شود تا به نتیجه برسد، حفظ قهرمانان است.
3-کم پیش می‌آید که قهرمانی در میدان بزرگی مثل المپیک شکست بخورد و دوباره بتواند به همان مسابقه برگردد؛ چه برسد به اینکه روی سکو برود. برای این مورد هم ناهید کیانی را داریم. کیانی در بازیهای المپیک توکیو شکست خورد، اما سیستم ورزش ایران توانست او را دوباره احیا کند. یکی از کارهایی که در سال‌های اخیر انجام شده، حضور روانشناسان در کنار ورزشکاران و کمک آنها به قهرمانان است. نه‌تنها در این مدت از نظر روانی به ورزشکاران کمک شده که سیستم ورزش سعی کرده با ورزشکاران همدلی کند؛ این همدل بودن، یکی از اتفاقات مهمی است که در ورزش می‌بینیم و یکی از دلایل پیشرفت است.
4- نکته آخر که مهم‌تر از همه است، توجهی است که مقام معظم رهبری به ورزش و قهرمانان زن داشته‌اند. بعد از هر تورنمنت مهمی که زنان روی سکو رفته‌اند، مقام معظم رهبری از آنها تمجید کرده و هم آنها و هم بقیه زنان را تشویق کردهاند که ورزش کنند و به فکر قهرمانی باشند. به هر حال حمایت نفر اول کشور از ورزش زنان و تأکیدی که ایشان برای حمایت از ورزش زنان دارند، تکلیف همه را روشن می‌کند.
