نشاط و پویایی در سیره بزرگان دین

آنجا که دست آدمی از همه دستاویزهای مادی و دنیایی کوتاه می‌شود، در کنار اصل امیدواری، توکل به خدا را به‌عنوان یک اهرم قوی امیدوارکننده انتخاب می‌کند و به این طریق خود را در سایه‌سار رحمت الهی می‌بیند. به بیان دیگر، مهم‌ترین عامل تقویت روحیه امید در انسان است که تحمل مشکلات را برای او آسان خواهد کرد؛ همان توکل به خدا که همواره گره‌گشای مشکلات انسان است.همواره پیشوایان دین اسلام، در آیات و روایات بر این اصل مهم تأکید می‌کنند که در همه فراز و نشیب‌های زندگی، به خدا توکل و دست نیاز به آستان او دراز کنید که بی‌گمان، سختی‌ها و گرفتاری‌های آدمی به سبب توکل بر خدا در زمانی معین برطرف خواهد شد. سرگذشت انبیای الهی گواه این مطلب است که اعتقاد راستین به خدا و توکل کردن به او در مشکلات، روحیه امید و هدفمندی را در انسان‌ها بالا می‌برد و آنها را به سعادت و پیروزی نزدیک می‌سازد. هر کس به خدا توکل کند، او برایش کافی است. با توکل به خدا، آدمی به منبع قدرتی بی‌پایان پیوند می‌خورد و بدین گونه، دشواری‌ها و نگرانی‌ها درنظرش کوچک و ناچیز می‌شود، ناامیدی از وجودش رخت می‌بندد و آرامش، رضایت، نشاط و پویایی نصیب او می‌شود.