درود بر همه نگاهبانان بوستان نیکوی زبان و ادب فارسی

حسین امیرعبداللهیان؛  ‌وزیر امور خارجه

بیست‌و‌پنجم اردیبهشت را در تقویم ملی کشورمان روز پاسداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی نام نهاده‌ایم، اما در واقع برای ما تمامی روزها روز فردوسی است و در گستره ایران فرهنگی و هرجایی که قند پارسی ذائقه مردمان را شیرینی بخشیده است، از زن و مرد و جوان و کهنسال، فردوسی بزرگ را که بحق پدر زبان فارسی امروز می‌دانیم، بزرگ و گرامی می‌شمارند.
وزارت امور خارجه حسب وظایف ذاتی در حفظ و حراست از کیان و ارزش‌های این مرز و بوم، نسبت به زبان فارسی اهتمام ویژه‌ای دارد؛ چراکه زبان فارسی علاوه بر ایرانیان، پیونددهنده تمام ملت‌ها و گویش‌وران فارسی در گستره ایران فرهنگی است. همچنین زبان فارسی پیونددهنده تمام ایرانی‌تباران در هر جای جهان و منعکس‌کننده تاریخ، تمدن، فرهنگ، دانش، عواطف و احساسات مشترک میان آنهاست. علاوه بر اینها، زبان فارسی بازتاب‌دهنده  روح لطیف، اندیشه بلند، انسان‌دوستی و خداباوری عمیق انسان ایرانی است.
بنابراین بر ما فرض است که در ارتباط با بزرگان و قله‌های ادب فارسی همچون حکیم ابوالقاسم فردوسی و دیگر ادامه‌دهندگان راه ایشان، به‌ویژه در این زمانه که تیرهای بلا از سوی بدخواهان، فرهنگ مرز و بوم ما را نشانه گرفته است، اهتمام بیشتری داشته باشیم.
امروز ما همچنان نیاز به برافراشتن پرچمی داریم که فردوسی پاکزاد بیش از یک هزار سال پیش برافراشت. حکمت شاهنامه از زمان و مکان و یک جغرافیای محدود فراتر می‌رود و در واقع چراغ راهی است فراروی نسل‌ها.
بیهوده نیست که فردوسی را حکیم خطاب می‌کنیم. او فقط داستان‌سرایی و حماسه‌سرایی نمی‌کند، بلکه در عین آفرینش جذاب‌ترین صحنه‌ها و حماسه‌های رزمی و بازتاب آداب و رسوم و تاریخ ما و تقویت حس میهن‌دوستی و در حالی که از این رهگذر پشتوانه‌ای بزرگ برای زبان فارسی می‌آفریند، به‌خوبی منادی اصول اخلاقی چون درستی و راستی، داد و دادگری، پهلوانی و جوانمردی و دوری از زشتی‌ها و پلشتی‌هاست.
و چه زیباست که این کتاب با نام خداوند جان و خرد آغاز می‌شود و در همه جای آن صدای جان طنین‌انداز است:
«بنام خداوند جان و خرد            کزین برتر اندیشه برنگذرد»
و بر اساس همین خردورزی و جان‌نگری است که مردمان ایران ستوده می‌شوند:
«همه یکدلانند یزدان‌شناس/ به نیکی ندارند از بد هراس
دریغ است ایران که ویران شود/ کنام پلنگان و شیران شود»
همه سر به‌ سر تن به کشتن دهیم/ به از آنکه کشور به دشمن دهیم
چو ایران نباشد تن من مباد/ بدین بوم و بر زنده یک تن مباد»
سخن را با بیانی قدرشناسانه از رهبر معظم انقلاب درباره این حکیم بزرگ به پایان می‌برم که ضمن اشاره به استحکام و استواری زبان فردوسی و خواندن او به‌نام پدر زبان فارسی امروز، فرمودند: «یک جریانِ گاهی باریک و پنهان و گاهی وسیع، از روح توحید، توکل، اعتماد به خدا، اعتماد به حق و مجاهدت در راه حق در سرتاسر شاهنامه جاری است.» درود بر همه نگاهبانان و باغبانان بوستان نیکوی زبان و ادب فارسی.