رمز ارز رو کی داده، کی گرفته؟
از تعیین سفر حج و کله قند و حیوانات مزرعه و بعدتر سکه و پول و ملک به‌عنوان مهریه، رسیده‌ایم به بیت‌کوین و دیجی بایت و انواع دیگر رمزارز که این روزها عده‌ای به‌عنوان مهریه آن را از خانواده داماد مطالبه می‌کنند و حتی در برخی اسناد عقد ازدواج دیده می‌شود.
اگر اهل فضای مجازی باشید، احتمالا شما هم دیده‌اید که برخی از عروس خانم‌ها به جای سکه طلا یا پول نقد، تصمیم گرفته‌اند که مهریه‌شان رمز ارز باشد و عده‌ای هم به شوخی از دامادها خواسته‌اند که از همان اول ازدواج کار ماینری را آغاز کنند تا بتوانند به موقع مهریه همسرشان را پرداخت کنند. چندی پیش هم تصویری از یک قباله ازدواج در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که مهریه یک عروس را ارز دیجیتال قرار داده بود.
جدا از اینکه مشکلات تهیه و پرداخت ارز دیجیتال در کشور ما چگونه است، سؤالی که بعد از دیدن این عقدنامه پیش می‌آید این است که به لحاظ قانونی و شرعی آیا عروس خانم می‌تواند پست مدرن باشد و مهریه خود را بیت کوین و گرام و ارز دیجیتال قرار دهد؟
مسئولان دادگستری آب پاکی را روی دست عروس خانم‌ها ریخته و اعلام کرده‌اند که رمز ارز یا همان پول دیجیتال اعتبار قانونی ندارد و قابل توقیف نیست؛ بنابراین استفاده از ارزهای دیجیتال برای پرداخت مهریه در ایران، در حال حاضر قانونی نیست و حتی ممکن است منجر به مشکلات حقوقی و مالی شود.
یعنی ارز دیجیتال هم می‌رود کنار همان یک کیلو بال مگس و یک کامیون گل رز و دست و پای داماد که برخی به‌عنوان مهریه تعیین می‌کنند و وجاهت قانونی ندارد. در نتیجه اگر قصد تعیين مهریه دارید، به همان سکه و پول و طلا اکتفا کنید و وسع مالی داماد را هم درنظر بگیرید.
