پایان جوانگرایی زورکی

در آستانه آغاز مسابقات لیگ هجدهم فوتبال، سازمان لیگ دو قانون جدید برای این رقابت‌ها تصویب کرد که هر دو قابل ستایش هستند. بر این اساس ابتدا مقرر شد باشگاه‌ها علاوه بر 18بازیکن بزرگسال و سه سهمیه زیر 23سال، قادر به استفاده از سه سهمیه زیر 25 سال هم باشند. تا پیش از این بازیکنی که سنش از 23 سال بیشتر می‌شد، به فهرست بزرگسالان راه می‌یافت یا باشگاه مجبور بود او را کنار بگذارد و جا را برای نفرات کلیدی‌تر باز کند. حالا اما باشگاه‌ها می‌توانند غیر از 18 بازیکن بزرگسال، سه نفر را هم تا 25سالگی در فهرست‌شان نگه دارند که بسیار اتفاق خوبی است. باشگاه‌های ما همیشه از کم بودن تعداد بازیکنان بزرگسال در لیست‌شان گله می‌کردند و این مشکل به‌ویژه در مورد تیم‌هایی که وارد لیگ قهرمانان آسیا می‌شدند و ناچار به مبارزه در چند جبهه بودند، بیشتر توی چشم می‌آمد، اما حالا کمی دست و بال باشگاه‌ها باز می‌شود. قانون دوم که آن هم یک اتفاق خوب دیگر است، مربوط به محرومیت بازیکنان از هر مسابقه با دریافت چهار کارت زرد می‌شود. در لیگ هجدهم هر بازیکن اولین‌بار با چهار کارت زرد یک بازی را از دست می‌دهد و از دفعه دوم به بعد این اتفاق با دریافت سه کارت زرد برای او رخ خواهد داد. در فصول گذشته محرومیت اول با سه و محرومیت‌های بعدی با دو کارت زرد رخ می‌داد که حالا یک اخطار به آن افزوده شده است. در بسیاری از لیگ‌های معتبر دنیا هم شاهد محرومیت بازیکنان بر اثر دریافت سه تا پنج کارت زرد هستیم و در خیلی از موارد حتی اخطارها قابل بازبینی است و پس از اعتراض باشگاه‌ها بخشوده می‌شود. در ایران اما چه این قانون و چه قانون استفاده از تنها 18 بازیکن بزرگسال با این بهانه به تصویب رسیده بود که بازیکنان جوان فضای بیشتری برای بازی پیدا کنند. حالا اما هر دو قانون محدود کننده تا حدی اصلاح شده تا جلوی «جوانگرایی زورکی» گرفته شود. بدیهی است که هیچ‌کس با به میدان رفتن بازیکنان جوان مشکل ندارد، اما آنها باید حق خودشان را در میدان و در رقابت با بازیکنان باتجربه بگیرند، نه به لطف قوانین غیرحرفه‌ای و محدودکننده!