توسل به امام رضا‌ع برای ساخت یک موشک

شهردار تهران خاطره‌ای از شهید طهرانی‌مقدم نقل می‌کند که خواندنی است: روزی با هم از نماز جماعت برمی‌گشتیم و از هر دری صحبت می‌کردیم؛ به ناگاه ایشان از سفر خویش به روسیه به اتفاق هیأتی برای خرید یکی از سیستم‌های موشکی دقیق روسی که سامانه‌ای با برد ۳۰۰ کیلومتر و ضریب اطمینان بالا بود، سخن گفت. این موشک می‌توانست با کمترین اختلاف و انحرافی به هدف خود برخورد کند و این فناوری تنها در انحصار روسیه قرار داشت. مذاکرات برای خرید این موشک به سرانجام نرسید چرا که آنها این سامانه را جزو سلاح‌های استراتژیک و مبنایی خود می‌دانستند و به‌دلیل حساسیت ویژه‌ای که روس‌ها داشتند، از دادن موشک سر باز زدند.
این شهید عزیز نقل می‌کرد که من به ژنرال‌های روسی با اطمینان گفتم که ما می‌توانیم به این فناوری دست پیدا کنیم و همانند این موشک را بسازیم و البته پوزخندی به‌عنوان پاسخ بر لبان ژنرال‌های روسی نقش بست. او می‌گفت در برگشت از سفر روسیه تمام هم و غم من این شد که نمونه این موشک روسی را بسازم اما دائما در مسیر انجام تست‌های موشک اخلال به‌وجود می‌آمد. این شهید عزیز بیان می‌کرد که برای حل این مشکل به خدا توکل کردم و به ائمه اطهار(ع) متوسل شدم؛ به مشهد مقدس رفتم و 3 روز در حرم حضرت امام رضا(ع) به ایشان توسل کرده و راجع به اختلال پیش آمده  فکر کردم.
شهید طهرانی نقل می‌کرد که بعد از 3 روز در حرم حضرت رضا(ع) یک دفعه موضوعی به ذهنش رسید که احساس می‌کرد راه‌حل این مشکل است. طرحی در ذهنش جرقه زد که تعبیر ایشان درباره آن ساده و زیبا بود‎؛ او می‌گفت زیارت خودم را تکمیل کردم و سریع برگشتم منزل، دفترچه نقاشی دخترم را گرفتم و آنچه را که در ذهنم بود ترسیم کردم. بعد از بازگشت از مشهد این طرح را مدل‌سازی‌ کردیم و به لطف خدا جواب هم گرفتیم و مشکل حل شد.
در یک زمان دیگر شهید طهرانی‌مقدم نتایج کاری را که انجام شده بود روی رایانه به من نشان داد، واقعا غرورآفرین بود؛ موشک ساخته‌شده توسط جهاد خودکفایی سپاه در مقایسه با مدل روسی آن در بعضی ویژگی‌ها برتر هم بود. لذا ایشان اهل توکل به خدا بود و در عبور از موانع و رسیدن به اهداف خود به ائمه معصومین(ع) متوسل می‌شد.
این میانبرهاست که ملت ایران را در راه رسیدن به اهداف بالای خود موفق می‌کند و جز در سایه وحدت نمی‌توانیم به این اهداف برسیم.