رفتن یا ماندن
براساس برخی خبرهای تأیید نشده مسعود نیلی، از اصلیترین حلقههای فکری اقتصادی نزدیک به رئیسجمهور، استعفای خود را به حسن روحانی تقدیم کرده است. گفته میشود هنوز با استعفای او موافقت نشده است. اینکه سرانجام نیلی در تیم اقتصادی دولت دوم حسن روحانی میماند یا میرود؛ شاید در نگاه نخست مسئله مهمی نباشد نکته مهم آن است که نیلی قرار بود ستاد هماهنگی اقتصادی را در دولت سامان دهد، حالا او در اثر ناهماهنگیهای نمایان شده بر سر راه و بیراه اقتصاد، تصمیم گرفته برای هماهنگی بیشتر از مسئولیتش کنارهگیری کند.
حضور مسعود نیلی در همه دولتهای اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد خاتمی و حسن روحانی البته بدون واکنش نبوده و جدیترین منتقدان، سیاستهای او را در 2حلقه فکری از 2جنس میتوان سراغ گرفت؛ حلقه نخست اصولگرایانی که با دیدگاههای آزادسازی اقتصادی او مخالفند و سرسختانه او را به لیبرالیسم اقتصادی متهم میکنند و حلقه دوم مخالفان دوم او را باید در بین اقتصاددانان نهادگرای معتقد به ضرورت اصلاحات نهادی در اقتصاد و برخی تکنوکراتهای معتقد به مداخله دولت در اقتصاد جست و جو کرد. دستیار ویژه اقتصادی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی دولت که این روزها چهره اصلی محافل اقتصادی شده در دولت نخست حسن روحانی با برگزاری 2کنفرانس سالانه درباره اقتصاد ایران و مسیر پیشروی آن تلاش کرد تا تیم اقتصادی کابینه را مجاب سازد تا راه او را برای حرکت اقتصاد در مسیر توسعه یافتگی در پیش بگیرند.
اما حالا در روزگار چرخش آشکار و نهان سیاستهای اقتصادی دولت بهویژه پس از اجرای سیاست ارزی بر مبنای دلار 4200تومانی بهنظر میرسد روزگار برای اجرای راهکارها و اندیشههای نیلی و همکارانش که منتقدان از آن به حلقه نیاوران یاد میکنند، تنگ شده و گوشی برای شنیدن نظرات و اجرای سیاستهای مبتنی بر آزادسازی اقتصادی مشاور اقتصادی رئیسجمهور وجود ندارد و به همین سبب شائبه کنار رفتن نیلی مطرح شده است. تغییر احتمالی مسعود نیلی در این روزها و کنار گذاشتن شدن علی طیبنیا از صدارت وزارت اقتصاد در دولت اول حسن روحانی و احتمال بازگشت دوباره طیبنیا به ترکیب تیم اقتصادی دولت همه و همه از تغییر مسیر قطار اقتصادی دولت به سمت ریلهای جدیدی حکایت دارد و باید دید فرمان قطار بهدست چه تفکری از تیم اقتصادی دولت داده خواهد شد. آینده نشان خواهد داد حسن روحانی به پذیرش احتمالی استعفای نیلی به انتخاب درستی دست زده یا نه؟ مسئله ماندن یا رفتن نیلی نیست بلکه مهم راهی است که دولت طی خواهد کرد. اقتصاد ایران به سمت دخالت هرچه بیشتر دولت و بازگشت کنترلچیهای بازار حرکت میکند یا اینکه گزینه شفافیت و رقابت اقتصادی با اصلاحات ساختاری دنبال خواهد شد؟ باید منتظر ماند و دید.