فراتر از یک باخت
چرا شکست مقابل مس رفسنجان یک ناکامی بدموقع برای جواد نکونام به شمار میآید؟
بهروز رسایلی
روی کاغذ استقلال بهعنوان صدرنشین لیگ برتر، پس از مواجهه با یک قرعه دشوار در زمین یک تیم لیگ برتری دیگر شکست خورده و از جام حذفی کنار رفته است؛ پس «فاجعه» رخ نداده. نکته اما اینجاست که گاهی معادلات اینشکلی فقط به درد همان روی کاغذ میخورند و شرایط در عمل متفاوت است. دلایل زیادی وجود دارد که نشان میدهد باخت 2بر صفر آبیها به مس رفسنجان در مرحله یکشانزدهم جامحذفی، صرفا شکستی معمولی برای نکونام نبوده، بلکه باید آن را یک ناکامی بزرگ دانست که هیچ بعید نیست تبدیل به یک نقطه عطف در روند این فصل آبیها هم بشود. بیایید بعضی از این دلایل را با هم مرور کنیم.
آشکارترین برهان آن است که استقلال با این باخت، یک جام را از دست داد. پس از فتح دوگانه از سوی رقیب سنتی در فصل گذشته، به هر حال شاید این رویا در گوشهای از ذهن هواداران استقلال پر میکشید که آنها امسال برای نخستینبار در تاریخ به سمت چنین موفقیتی حرکت کنند و 2جام بگیرند. در لیگ برتر اوضاع خوب پیش میرفت اما در جامحذفی همان نخستین بازی تبدیل به آخرین نبرد شد و همهچیز پایان یافت.
جواد نکونام در رفسنجان جامی را از دست داد که قبلا سابقه فتح آن را داشته. در حقیقت در سالهای مربیگری جواد، این مهمترین جامی بوده که او گرفته؛ آنهم بهعنوان سرمربی فولاد و پس از غلبه بر استقلال. با اتکا به همین جام بود که فولاد و نکونام راهی سوپرکاپ شدند و با بردن پرسپولیس، آن را هم فتح کردند. حالا اما خاطره شیرین نکو از این مسابقات به تلخی گراییده است.
پیرو بند بالا، این برای نخستینبار بود که نکونام در یک مسابقه حذفی در اوقات عادی و اضافی شکست میخورد. شاید برای همین بود که جواد روز دوشنبه لب خط حس و حال غریبی داشت و بهشدت خشمگین بهنظر میرسید.
استقلال با این باخت بعد از 17سال، یکبار دیگر حذف از نخستین مرحله مسابقات جامحذفی را تجربه کرد. این اتفاق قبلا در فصل ششم برای تیم صمد مرفاوی در مقابل مرصاد شیراز رخ داده بود. استقلال آن بازی را هم در مرحله یکشانزدهم نهایی با 2گل در شیراز باخت. جالب است که استقلال در آن بازی هم یک پنالتی خراب کرد؛ محمد نوازی ضربهاش را به دیرک دروازه کوبید.
دیدار با مس نشان داد مشکلات عجیب استقلال در مسابقات بیرون از خانه همچنان ادامه دارد. آمار آبیها خارج از تهران واقعا عجیب است؛ 10بازی و فقط 2برد. 5ماه است استقلال هیچ تیمی را بیرون از آزادی نبرده.
نهایتا این شکست بد درست در روزهایی رقم خورد که فرهاد مجیدی از الاتحاد کلبا اخراج شده و آزاد است. از قضا فرهاد بعد از بازی استوری عجیبی منتشر کرد که شامل تصویر خودش و کادرش با شرح «شروعی دوباره» میشد. طبیعتا منظور مجیدی مشخص نیست اما این استوری سروصدای زیادی راه انداخت. استقلال نکونام بد موقعی را برای باختن انتخاب کرد.
رکورد 3ساله استقلال شکست
استقلال بد موقعی به پست مس رفسنجان خورد؛ تیمی که با ساکت الهامی شکستهای متوالی را بهراحتی میپذیرفت و حتی به استقلال خوزستان هم میباخت، در این هفتهها با محرم نویدکیا به جایی رسیده که نه گل میخورد و نه میانهای با شکست دارد. شاید به نفع نکونام و تیمش بود که در همان تاریخ اول یعنی بیستم بهمنماه با مس بازی میکردند و این بازی را به تعویق نمیانداختند. آنها دوشنبه با تیمی روبهرو شدند که در دفاع دقیق و محکم و در حمله سریع و سرحال بازی میکرد. شاگردان نویدکیا در دقایقی که بازی یک بر صفر بود و استقلال برای جبران گل خورده تلاش میکرد، ضدحملات سریعی تدارک دیدند و توپهای زیادی را پشت مدافعان استقلال صاحب شدند. این موقعیتها بهقدری بود که در پایان بازی امید گل2.08 برای نارنجیپوشان به ثبت رسید؛ یک رکورد ویژه از این لحاظ که طی 3سال اخیر هیچ تیمی نتوانسته بود مقابل استقلال به امید گل بالاتر از 2 برسد. مهمتر اینکه فقط 2صدم از این امید گل در جریان ضربات ایستگاهی بهدست آمده و 2.06 در جریان بازی بوده است. مس در این مسابقه 16شوت زد که 7شوت این تیم درون چارچوب بود. در مقابل آنها استقلال با 13شوت که فقط 4شوت درون چارچوب قرار داشته، دست پایین را در این زمینه داشت و برتری میزبان سرحال خودش را پذیرفت. امید گل استقلال 1.65 بود که 0.74 از این مقدار هم مربوط به ضربه پنالتی حردانی بوده است.