یادگار متبرک از قرن سوم

   امامزاده عزیزع
   ضلع شمال دانشگاه شهید بهشتی

وجود امامزاده قدیمی در قلب اوین، نخستین نشانه کلونی‌های انسانی در این محله قدیمی پایتخت است. طبق اسناد و روایت‌های مکتوب، امامزاده‌مطیب(ع) و امامزاده‌عزیز(ع) از یاران امام‌رضا(ع) بوده‌اند که در مسیر هجرت از مدینه به طوس، امام را همراهی می‌کرده‌اند.
برخی محققان بر این باورند که از قرن سوم قمری نشانه‌هایی مبنی بر وجود امامزاده در اوین کشف شده و یافته‌های محققان، وجود امامزاده مطیب(ع) را در آن دوره تاریخی تأیید می‌کند. سیدمهدی اعرابی، استاد دانشگاه و شمیران‌پژوه، می‌گوید: «امامزاده عزیزبن‌محسـن‌بن‌موسـی‌کاظم(ع) یــکــی از امامزاده‌های صحیح‌النسب و کثیرالبرکات ری باستان به شمار می‌رود که این روزها در حصار دانشگاه شهید بهشتی قرار گرفته است. معروف است که امامزاده عزیز(ع) به اتفاق امامزاده مطیب(ع) به‌خاطر فشار خلفای عباسی به اینجا آمده‌اند و سادات اوین خود را از نسل آنها می‌دانند.»
امامزاده‌عزیز(ع) که بین اهالی اوین با عنوان امامزاده اناری هم شناخته می‌شود، 150سال قبل مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و آنطور که محققان روایت می‌کنند، فردی که بعد از زیارت این بقعه متبرکه شفا گرفته بود، شخصاً مسئولیت مرمت و بازسازی آن را برعهده می‌گیرد و شیروانی بنای امامزاده را با رنگ اناری رنگ‌آمیزی می‌کند. با گذشت چند سال، رنگ اناری شیروانی بنای امامزاده عزیز(ع) به‌عنوان اسم اشاره مورد استفاده عموم مردم قرار می‌گیرد و به‌عنوان امامزاده اناری معروف می‌شود، اما نام اصلی این بقعه متبرکه امامزاده عزیز(ع) است و به‌عنوان یکی از 3 مکان مقدس اوین همواره مورد احترام تهرانی‌ها، به‌خصوص اهالی اوین بوده است.