قصه نوستالژیک کشتزارهای رؤیایی
کشتزارهای وسیع
کشت هندوانه و گندم و گلایل
اوین از روزگار قدیم 9کشتزار وسیع و بزرگ داشته و بسیاری از آنها در مسیر عبور آب قرار داشتهاند. این کشتزارها بعدها به باغهای سرسبز تبدیل شدند، اما برخی از آنها با گذشت زمان از گزند تخریبها و ساختوسازهای بیرویه در امان نماندند و هماکنون فقط نامی از آنها باقی مانده است. حکایت نامگذاری این کشتزارها خواندنی است. سیدمهدی اعرابی، استاد دانشگاه و شمیرانپژوه، میگوید: «کشتزار میان بازو بین
2 دره کوچک واقع شده بود و به همینخاطر با این نام شناخته میشد یا کشتزار گل میانه که بین 2 گلزار بزرگ قرار داشت و بهترین سیبزمینیهای تهران در همین کشتزار برداشت میشد. کشتزار گل میانه در مسیر عبور آب قرار داشت و گلایلهای معروفی داشت و ساختمان «مرکز همایشهای بینالمللی اجلاس سران» در همین مکان ساخته شده است. بخشی از گل تهران هم در کشتزارهای گل میانه برداشت میشد، اما با گذشت زمان بالغ بر 80رستوران در همین نقطه از اوین ساخته شد و به همینخاطر با بحران کمآبی مواجه شده است. کشتزار سرخک هم در محل فعلی ساختمان وزارت ورزش و جوانان بود و چون خاک سرخ رنگی داشت به کشتزار سرخک معروف شده بود. کشتزار سرلوح در اراضی سئول بود. لوح به معنی مکان صاف و مسطح است و این کشتزار سرلوح که محل کاشت نخود و گندم بود چنین ویژگی منحصربهفردی داشت.» از دیگر کشتزارهای معروف میتوان به باغ چاله، قلقله، نوگیریه، دره سبزک یا دره سوزک و دره حلیمهخاتون اشاره کرد که امروز هیچ اثری از آنها باقی نمانده است.
آبادی اوین در گذشتههای نه چندان دور مملو از کشتزارهای هنداونه بود و هنداونه شب یلدای اهالی شمیران را تأمین میکرد. اعرابی در اینباره میگوید: «چند دهه پیش در محل کنونی نمایشگاه بینالمللی و اراضی اطراف آن کشتزاری وسیع بود که انواع صیفی ازجمله هندوانه در آن کشت میشد. آن کشتزار، هنداونه اوین وآبادیهای اطراف را تأمین میکرد و شمیرانیها هم برای خرید هندوانه به همین کشتزار میآمدند، اما امروز دیگر خبری از کشتزارهای هندوانه و جالیزهای وسیع صیفیجات نیست و برجها و ساختمانهای بلندمرتبه جای آن را گرفتهاند.»