تکثیر رضا عطاران

رضا عطاران درحالی‌که از ۱۵ آذر‌ماه، فیلم «ویلای ساحلی» را روی پرده دارد، به تازگی یکی از فیلم‌های نسبتا قدیمی‌اش هم روی پرده رفته است. «روشن» با بازی عطاران و کارگردانی روح‌الله حجازی از روز چهارشنبه هفته گذشته اکران عمومی شد. هفتمین ساخته بلند سینمایی روح‌الله حجازی که رضا عطاران را در نقش اصلی می‌بینید، موفق شد تا طبق انتظارها، عملکرد بهتری نسبت
به 2 فیلم دیگری که همزمان با فیلم روشن اکران شده‌اند، داشته باشد و طی ۳روز، در ۴۶سالن نمایش، به گیشه‌ای ۱۸۰میلیون تومانی دست یابد‌.
روشن، داستان زندگی مردی عاشق سینماست که تمام سرمایه‌اش را برای پیش‌خرید یک واحد از برج‌های اطراف تهران صرف کرده و حالا که مسئولان پروژه به قول‌شان عمل نکرده‌اند و خانه‌ها نیمه‌کاره باقی مانده، زندگی‌اش درحال فروپاشی است. او یکی از ده‌ها نفری است که هر روز برای مشخص کردن تکلیف سرمایه‌شان، در سرما پشت درهای دفاتر ساختمانی می‌ایستند و به جایی نمی‌رسند.

کمدین بی‌رقیب دهه90
می‌توان گفت دهه 90 دهه رضا عطاران بود. ماجرای عطاران در یک ‌دهه اخیر، داستان موفقیت‌های پی‌درپی در گیشه است. او در سال‌های متوالی در پرفروش‌ترین فیلم‌های سال بازی کرد که البته تمام‌شان هم کمدی بودند؛ از نیمه دهه۹۰ عطاران متخصص بازی در کمدی‌هایی شد که در پی موج نوستالژی دهه۶۰ تولید شدند. با شخصیت ارژنگ در «نهنگ عنبر» تصویری از جوان متعلق به طبقه متوسط دهه‌ شصتی خلق شد که تماشاگران، آن را بسیار دوست‌‌داشتند. نتیجه این موفقیت، فروش بالا و ساخته شدن قسمت دوم فیلم بود؛ «نهنگ عنبر؛ سلکشن رویا» فیلمی پرتماشاگرتر از قسمت اول از کار درآمد؛ هرچند منتقدان خیلی با شوخی‌هایش ارتباط برقرار نکردند ولی فیلم در امتداد قسمت اول، با نگاهی شوخ و شنگ تصویری از گذشته می‌ساخت؛ تجربه‌ای که در «مصادره» دیگر فیلم پرفروش عطاران در دهه۹۰ هم تکرار شد. «هزارپا» اوج موفقیت تجاری عطاران در این سال‌ها بود؛ فیلمی که زمان اکرانش رکورد گیشه را شکست.

دوران تازه عطاران
رضا عطاران همچنان نامی مهم و تأثیر‌گذار در گیشه و عاملی برای جذب مخاطب است. هر چند به‌نظر می‌رسد امسال ستاره اقبالش در گیشه خیلی پرفروغ نبوده است. کمدی ویلای ساحلی با حضور عطاران و پژمان جمشیدی تاکنون نزدیک به ۵۷میلیارد تومان فروخته که برای فیلمی که 2کمدین محبوب در آن حضور دارند رقم قابل توجهی نیست. در مورد «روشن» هم به‌ نظر نمی‌رسد این فیلم با توجه به حال و هوای تلخش، موفقیت چشمگیری، در حد کمدی‌های دهه 90 عطاران را تجربه کند.