• یکشنبه 9 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 19 شوال 1445
  • 2024 Apr 28
سه شنبه 24 بهمن 1402
کد مطلب : 218130
+
-

حاج احمدآقا اینجا میل می‌گرفت

حاج احمدآقا اینجا میل می‌گرفت

  زورخانه جماران
  موقعیت:خیابان جماران


ماجرای نخستین زورخانه جماران به سال1347برمی‌گردد و زمانی که دو دوست با هم تصمیم گرفتند زورخانه‌ای در جماران دایر کنند. حاج ابراهیم عرفانی متولد 1333است و برایمان از راه‌اندازی قدیمی‌ترین زورخانه بدون سقف در جماران می‌گوید: «من و ناصر منایی بچه محل بودیم. 17یا 18ساله بودیم و تفریح‌مان رفتن به کوه‌های اطراف جماران بود. آن زمان جماران مثل الان نبود و بیشتر آن زمین‌های کشاورزی و باغ بود. ناصر که با ورزش باستانی آشنا شده بود پیشنهاد راه‌اندازی زورخانه‌ای را در جماران به من داد. ساخت زورخانه را در خانه مخروبه‌‌ای از املاک ارثی خانواده‌اش شروع کردیم تا جوانان علاقه‌مند به ورزش باستانی را دور هم جمع کنیم. زورخانه تابستانی بدون سقف و قرار بود برای زمستان آن را مسقف کنند، اما صدای ضرب گرفتن مرشد، بهانه‌ای به‌دست یکی از همسایگان ارتشی داد و با شکایت او، این زورخانه نوپا تعطیل شد.»
حاج ابراهیم عرفانی حرف‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد: «ناصر هفته اول جنگ به جبهه رفت و مفقود‌الاثر شد. بعد از انقلاب در زیر زمین خانه‌ای که مصادره‌ای بود شروع به ورزش باستانی کردیم. یادم هست حاج احمدآقا هم برای ورزش به آنجا می‌آمد. جوانانی که مشتاق به ورزش زورخانه‌ای بودند در این محل جمع می‌شدند و برخی از علمای شمیران ازجمله آیت‌الله ملکی، شهید شاه‌آبادی و حاج احمدخمینی هم به این زورخانه می‌آمدند.» اما این فضا هم تعطیل شد و دیگر جایی برای ورزش زورخانه‌ای در جماران نبود. سال1361حاج ابراهیم عرفانی برای راه‌اندازی زورخانه‌ای در جماران به سازمان تربیت‌بدنی استان تهران رفت. آن زمان به‌دلیل حضور امام(ره) در جماران و حفظ امنیت منطقه، گرفتن مجوز ساخت زورخانه بسیار سخت بود، اما حاج‌ابراهیم‌عرفانی متعهد شد که مراقب رفت‌وآمد به این زورخانه باشد. از سال 61و زمانی که کلنگ ساخت زورخانه جماران به زمین خورد تا‌کنون، حدود 42سال است
حاج ابراهیم مدیریت زورخانه شهید اژدری را برعهده دارد. زورخانه‌ 40ساله جماران، معماری بسیار زیبایی دارد و پاتوق پهلوانان و باستانی‌کاران است. سقف بلند و آینه کاری در معماری زورخانه جماران توجه هر
تازه‌واردی را به‌خود جلب می‌کند و هنوز صدای ضرب مرشد در آن طنین‌انداز می‌شود.



 

این خبر را به اشتراک بگذارید