نکته

مجوز کاغذی در خط پایان
حکم تبصره 7ماده یک قانون تسهیل صدور مجوز کسب و کار این است که همه مجوزهای کاغذی تا پایان 1402باید الکترونیکی شوند و کلاً کاغذ از این حوزه حذف شود. کار تبدیل مجوزها با صنفی‌ها شروع شده که بزرگ‌ترین گروه هستند. دارندگان مجوزهای کاغذی باید وارد درگاه ملی مجوزها شوند و با کارت ملی، کد پروانه کسب، شماره تلفن همراه و کد پستی محل کار، برای مجوز خود شناسه یکتا دریافت کنند. کسی که کد یکتا نگیرد و نامش در بانک اطلاعاتی درگاه ملی مجوزها (QR.MOJAVEZ.IR) نباشد، از اول سال آینده در دریافت خدمات حکومتی، بانکی، مالیاتی و... با مشکل مواجه خواهد شد؛ چون بدون شناسه و کیو آر کد نمی‌تواند کار کند .

هر نفر؛‌حداکثر 10مجوز مشاغل خانگی
سیاح، یک فرد نباید بیش از 10مجوز بگیرد. منطقی هم هست؛ مگر یک نفر می‌خواهد چه‌کاری انجام دهد که بیش از 10مجوز نیاز داشته باشد؟ ما درگاه را چک کردیم، حدود 60نفر بیش از 10مجوز گرفته بودند که به همه پیامک دادیم که مجوزهای اضافه را حذف کنید وگرنه ما از انتهای لیست حذف می‌کنیم. سؤال این است که چرا یک نفر باید اینقدر مجوز بگیرد؟ شاید به این دلیل است که فکر می‌کنند با این مجوزها می‌شود زمین و وام و... گرفت؛ اما ما در همه مجوزهای صادره، اعلام می‌کنیم که این مجوز فقط برای کسب‌وکار است. این مجوز را به کارآفرین می‌دهیم و زمین و تأمین مالی و... را خود کارآفرین باید انجام دهد نه دولت.

وام كم‌بهره  ‌برای کسب‌وکار رانت است!
سیا ح: ما از اول به دستگاه‌ها می‌گوییم که مجوز  کسب و کار به‌معنای وام و زمین نیست. سیاست دولت هم این است که تأمین مالی به‌عهده کارآفرین باشد. درواقع هنر و تکلیف دولت باز کردن مسیرهای تأمین مالی است. اینکه افراد به‌واسطه هر مجوزی، اول وام می‌خواهند، دلیلش سود پایین وام نسبت به نرخ بازار و نرخ تورم است که ما آن را رانت می‌دانیم و در مجوزهای تسهیل شده از همان ابتدا به کارآفرین می‌گوییم این رانت وجود ندارد و باید از هر مسیر که ازنظر خودشان بهتر است تأمین مالی کنند. حتی افراد می‌توانند مجوز بگیرند و به‌صورت مشارکتی با کسانی که پول و سرمایه دارند کار کنند.