سپاه؛ مظلوم و مقتدر

علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه

 ️اخبار کنار هم که قرار می‌گیرند، گاهی معنایی را به ذهن متبادر می‌کنند بیش از آنچه ابتدا می‌شنوید. شهادت حاج قاسم، تشییع 8 ميلیونی پیکرش، موشک‌باران عین‌الاسد و شکست هیمنه آمریکا، گردن‌گرفتن خطای هواپیمای اوکراینی در کوتاه‌ترین زمان؛ اینها را کنار هم بگذارید. چه احساسی به شما دست می‌دهد؟ من می‌گویم: اقتدار و مظلومیت همزمان.
 ️حالا این روزها دوباره بیایید اخباری راکه می‌شنوید کنار هم بگذارید؛ موشک‌باران همزمان مقرهای تروریستی در 3 کشور با انواع موشک‌ها، نقطه‌زنی کانون‌هایی که نشان‌دهنده اشراف اطلاعاتی کشور است، شهادت سرداران سپاه در سوریه؛ چه تصویری را احساس می‌کنید؟
 ️حتما شنیده‌اید برخی چگونه به اسم انقلابی‌گری و دیانت از احساسات مردم استفاده کردند و از فریاد انتقام انتقام مردم استفاده کردند تا علم تحقیر سپاه را بلند کنند، اما همین‌ها بعد از موشک‌باران مقتدرانه سپاه حالا شروع کرده‌اند به متهم کردن که چرا با پاکستان چنین کردید و با عراق چنان؟ حال آنکه هیچ‌وقت از خود نپرسیدند این همه نیروهای مقاومت در عراق که شبانه‌روز پایگاه‌های آمریکایی را راکت‌باران می‌کنند و از حیفا تا ایلات را می‌زنند، از کجا حمایت می‌شوند و شدت‌گرفتن زمزمه خروج آمریکا از عراق چگونه بلند است؟ لشکرهای زینبیون پاکستان و فاطمیون افغانستان چگونه مجهز شده‌اند؟
 سپاه برای مردم جذاب است و این نکته بیشتر از موشک‌های سپاه، برای دشمن ترسناک است. همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «یک فصل مهمّ دیگر در زمینه عملکرد... اثرگذاری سپاه در فضای عمومی کشور است. طبیعی است یک مجموعه‌ای مثل سپاه... برای نسل جوان... واقعاً جذّاب است.»
علت این جذابیت چیست؟ جمع علم و عمل، جمع قدرت سخت و قدرت نرم، جمع آرمان‌جویی و واقع‌گرایی، خلاصه «جمع نگاه به خدا و نگاه به مردم». همان‌که ملاک اقتدار جمهوری اسلامی است. برای همین، جدا کردن مردم از سپاه، یکی از طرح‌های روشن دشمن است. چون قدرت اصلی سپاه، مردمی بودن آن است. هر هویتی که الهی و مردمی باشد، قدرتش اعجاب‌آور و غیرقابل کنترل خواهد بود. «هوالذی ایدک بنصره و بالمومنین.»
 ️ حالا در روزهای «توفان پابرهنگان» در مقابل تمدن جنایتکار غرب، یکی از امور مهم و جذاب صحنه نبرد، همین سپاه است. سپاه بهترین شاخص برای شناختن خودتحقیرهاست. یادتان هست گفتند نه غزه و نه لبنان، گفتند دفاع از سوریه چرا، گفتند فلان کار اقتصادی و عمرانی چرا، گفتند فلان تلاش علمی در ایام کرونا چرا، گفتند و گفتند و گفتند، که چه بشود؟ که قشرهای مختلف جوان از این «الگوی تمام نشدنی» - به تعبیر رهبری - دل بکنند، سوء‌ظن پیدا کنند. متهم کنند و خلاصه روی برگردانند. اما نشد که نشد.
 ️راستی حالا معلوم شد، حضور ایران در سوریه چه نقشی در دفاع از ایران دارد؟ و‌ همزمان چه نقشی در دفاع از کل امت دارد؟
حالا معلوم شد چرا وسط فلاکت اسرائیل در فلسطین، می‌آید و گاه و بیگاه در سوریه فرماندهان ما را ترور می‌کند؟ مگر ایران درگیر جنگ است؟ مگر ایران به او ضربه می‌زند؟ بله می‌زند. جنگ ایران با اسرائیل از روز اول انقلاب آغاز شد نه از 7 اکتبر. حالا معلوم شد چرا هر ازگاهی نتانیاهو دندان می‌فشرد و ایران را تهدید می‌کند که سر اختاپوس است و مرکز فرماندهی کل جبهه است؟ حالا معلوم شد اساسا «احیای جبهه مقاومت» در گستره وسیع این منطقه چگونه مددرساننده به مردم مظلوم غزه است؟ حالا معلوم شد ایران پروژه ساختن ایران قوی را چگونه همزمان با محو اسرائیل و همزمان با بیرون راندن آمریکا از منطقه و همزمان با صدور انقلاب به کل امت اسلام، دنبال می‌کند؟
 ️سپاه دست و بازوی جمهوری اسلامی است. روح این نظام در آن جریان دارد. برای همین است که مثل این نظام، مقتدر است و مظلوم.
کاش زبان‌هایمان برای توضیح چگونگی صعود به این قله پرافتخار بیش از این باز بود.