سردشت درمانگاه مجهز و پزشک متخصص ندارد

31سال از حادثه بمباران شیمیایی سردشت می‌گذرد. ساعت 16:30روز یکشنبه هفتم تیر سال 66بود که چند فروند هواپیمای رژیم بعث 2بمب در بازار، 2بمب در منطقه مسکونی و 3بمب نیز در باغ‌های اطراف رها کردند. بر اثر این بمباران که از گازهای خردل و اعصاب استفاده شد بیش از 8هزار نفر از شهر 12هزار نفری سردشت مصدوم و 110نفر نیز شهید شدند. از مجروحان این حادثه 3هزار مصدوم به‌صورت سرپایی درمان و یک هزار و 500مصدوم نیز که حالشان وخیم‌تر بود به تهران و شهرهای شمال غربی منتقل شدند.

اما حالا با گذشت بیش از 3دهه از بمباران سردشت هنوز عوارض شدید ریوی، چشمی و پوستی در بازماندگان از این حملات شیمیایی به چشم می‌خورد و تنها درمانگاه مصدومان شیمیایی سردشت نیز این روزها خسته‌تر از آن است که کار چندانی از دستش بر بیاید و فقدان پزشک متخصص در این درمانگاه تخصصی باعث شده تا مصدومان برای ادامه درمان خود راهی شهرهای اطراف ازجمله ارومیه شوند.
مدیرعامل انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت با بیان اینکه از مصدومان این بمباران هم‌اکنون یک هزار و 600نفر تحت پوشش بنیاد شهید هستند، به همشهری گفت: افرادی که تحت پوشش بنیاد جانبازان هستند بسته به درجه مجروحیت از این سازمان خدمات یا مستمری دریافت می‌کنند اما بقیه افراد که در بمباران شیمیایی شده و آسیب دیده‌اند هنوز کارت مجروحیت برای آنها صادر نشده است و ناچارند تا هزینه‌های بالای درمان را خودشان پرداخت کنند.

حسین محمدیان که در بمباران سردشت از ناحیه چشم و شنوایی مصدوم شده، ‌گفت: براساس ضوابط بنیاد جانبازان برای دریافت کارت و تعیین درصد مجروحیت نیاز به مدارک بالینی زمان مجروحیت و صورت سانحه وجود دارد که مصدومان به‌دلیل اینکه در زمان بمباران به‌صورت سرپایی مداوا شده یا به فکر گرفتن مدارک بالینی نبوده‌اند نمی‌توانند شیمیایی شدن خود را ثابت کنند اما حالا با گذشت سال‌ها از صدمات و بیماری‌های ناشی از این بمباران رنج می‌برند. به گفته او، بعداز گذشت 3دهه از بمباران سردشت تا‌کنون 8کمیسیون پزشکی در این شهر تشکیل شده است اما با پارامترهایی که برای تشخیص شیمیایی بودن افراد در اختیار پزشکان قرار گرفته هنوز نتوانسته‌اند شیمیایی شدن بسیاری از ساکنان سردشت را تشخیص دهند و همین مسئله گره کوری برای مردم شده است.
 او با اشاره به تحقیقات انجام شده مبنی بر بروز عوارض شیمیایی در نسل دوم اهالی سردشت، ‌گفت: چندین بار کارهای تحقیقاتی در این خصوص انجام شد اما هنوز از نتایج به‌دست آمده اطلاعاتی منتشر نشده است. او درخصوص درمانگاه تخصصی بیماران در بمباران شیمیایی سردشت نیز گفت: به‌رغم اینکه در سردشت تعداد زیادی از مصدومان شیمیایی زندگی می‌کنند اما هنوز پزشک متخصص چشم و پوست به‌صورت تمام وقت در این درمانگاه حضور ندارد تا بتواند به آسیب‌دیدگان از بمباران خدمات ارائه دهد و مصدومان برای ادامه درمان ناچار به رفتن به ارومیه و تبریز و شهرهای اطراف هستند.
محمدیان گفت:‌ مصدومان این سانحه به‌دلیل نوع مصدومیتی که دارند با بروز کوچک‌ترین گرد و غبار یا آلاینده‌ها در منطقه دچار مشکلات زیادی می‌شوند با وجود این در نگاهی گذرا به شهر متوجه می‌شوید که هنوز کوچه‌ها و معابری در شهر وجود دارند که خاکی هستند و همین مسئله مشکلات این افراد را تشدید می‌کند.

عوارضی که تا پایان عمر با سردشتی‌ها هست

بشیر خالقی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز با اشاره به اینکه در زمان بمباران شهر سردشت در بیمارستان لقمان حضور داشته و بیماران منتقل شده به تهران در آن زمان در این بیمارستان نیز درمان می‌شدند، گفت: با توجه به نوع گاز به‌کار گرفته شده در زمان بمباران که از نوع اعصاب و خردل بود، این بمباران روی ریه، سیستم اعصاب و اعضای داخلی بدن مصدومان تأثیر گذاشته است. وی با بیان اینکه عوارض بمباران‌های شیمیایی تا سال‌ها بعد از بمباران و تا پایان عمر فرد ادامه خواهد داشت، گفت:‌ رسیدگی به وضعیت مصدومان این حادثه یکی از وظایف اصلی ما بعد از سال‌هاست و دولت باید شرایط مناسبی را برای درمان این افراد که رنج دوران جنگ را بردوش می‌کشند، درنظر بگیرد.