توجه به ورزش در مناطق محروم سرمایه‌گذاری است

مریم ورشوئی| دبیرهمشهری استان:


تابستان از چند روز پیش از راه رسید و به همین دلیل والدین به دنبال پر کردن اوقات فراغت دانش‌آموزان هستند. برخی از شهریه بالای باشگاه‌های ورزشی گلایه می‌کنند و از طرفی روان‌شناسان و جامعه‌شناسان معتقدند که ورزش می‌تواند از گزینه‌های مطلوب برای پر کردن اوقات فراغت جوانان و نوجوانان باشد. جدای از این، نکته مشهود در برخی نقاط استان به‌ویژه نقاط حاشیه‌ای و محله‌ها، کمبود فضای ورزشی است. اهالی و اعضای شورای اسلامی محله‌های مختلف و نقاط حاشیه استان در گزارش‌های محله روزنامه همشهری کردستان بارها این نکته را تکرار کرده‌اند. برای نمونه «اشرف داوری» عضو شورای اسلامی ترخان‌آباد کمبود امکانات ورزشی و تفریحی این روستا را از مشکلات اساسی جوانان ذکر کرد. اهالی بیساران سروآباد و رشیدآباد دیواندره نیز در این گزارش‌ها از نبود زمین فوتبال و امکانات ورزشی گلایه کرده‌اند. در نقاط حاشیه‌ای مانند ننله هم کمبود فضای سبز و ورزشی پیداست. اهالی محله‌های سنندج، مرکز استان نیز با این کمبودها دست و پنجه نرم می‌کنند. در شهرک مولوی، پشت پایانه بزرگ سنندج، به گفته یکی از اهالی، فضای سبز و محل بازی از دغدغه‌های اصلی مردم محسوب می‌شود و «جلال شریعتی» رئیس شورای اسلامی شهر سنندج هم بر کمبود فضای سبز و امکانات ورزشی این محله مُهر تأیید می‌زند. به علاوه، در دگایران سنندج نیز سرانه فضای سبز و تفریحی در حد صفر است. 

 هر زمان که خود مردم تصمیم می‌گیرند مکان‌های ورزشی و تفریحی ایجاد کنند، کمبود اعتبارات مانع از این کار می‌شود. برای نمونه «داوود سیفی» عضو شورای اسلامی نبی‌آباد دهگلان در گفت‌وگو با همشهری بیان کرده است: «ساکنان برای ساخت سالن چندمنظوره و سرپوشیده ورزشی یک قطعه زمین 5هزارمتری در نظر گرفته‎اند که بهره‌برداری از آن یک میلیارد تومان اعتبار می‌خواهد، در حالی که مردم این روستا به فضای شاد و سالم نیاز دارند و با بودجه اندک دهیاری نمی‌توان کاری کرد.» از آنجا که زنگ خطر آسیب‌های اجتماعی در محله‌های کم‌برخوردار و نقاط حاشیه‌ای به صدا درآمده است، به نظر می‌رسد باید با در اختیار گذاشتن امکانات لازم به‌ویژه امکانات ورزشی جلو این معضل را گرفت. مسئولان باید هر چه سریع‌تر صدای این زنگ خطر را بشنوند و ایجاد زیرساخت‌های ورزشی را با در نظر گرفتن اعتباراتی ویژه در اولویت قرار دهند. همان‌طور که ایجاد کانون‌های فرهنگی در چند سال اخیر رو به رشد رفته و در روستاها فعالیت مناسبی کرده است، باید با ایجاد کانون‌های ورزشی اهالی نقاط محروم را یاری کرد. این کانون‌ها باید قابل دسترس و بدون محدودیت و حق ورودی و استفاده از آنها در توان خانواده‎های محروم باشد.

از طرفی تجربه نشان می‌دهد که بیشتر قهرمانان ورزشی که در عرصه‌های بین‌الملل خوش درخشیده‌اند از درون همین نقاط کم‌برخوردار برخاسته‌اند. بنابراین با افزایش امکانات ورزشی می‌توان استعدادهای تازه‌ای را کشف و به دنیا معرفی کرد. برخی معتقدند که کردستان استعدادهای ورزشی چندانی ندارد و مثلاً فوتبال‌خیز نیست. حال آنکه «وریا غفوری» عضو تیم ملی فوتبال، کردستانی بود. مهم است که این استعدادها شناسایی شوند.
 اینکه فقط در مناسبت‌های مختلف شعار دهیم که عادت به ورزش کردن باید در جامعه گسترش یابد، کافی نیست. پرداختن به ورزش مختص شهرنشینان نیست که تمامی انرژی و توان مسئولان ورزشی بر شهروندان متمرکز شود، بلکه جوانان و نوجوانان محلات کم‌برخوردار و روستاها  نیز حق دارند از این امکانات بهره‌مند شوند تا آسیب‌های اجتماعی به‌‌ همان میزان کاهش و سلامت اجتماعی در جامعه افزایش یابد.