یکی از لذتهای کودکان در تعطیلات تابستان، آسوده خوابیدن تا دم ظهر است که با باز شدن مدارس از این لذت محروم میشوند و مجبورند هر روز صبح زود راضی و ناراضی رختخواب گرم و نرم خود را ترک کنند و راهی مدرسه شوند، اما آنچه میتواند این شروع نامطبوع را خوشایند کند، مهربانی والدین برای بیدار کردن بچهها است. فریبا کبیری به شتابزدگی و سراسیمه بودن بخشی از والدین هنگام بیدار کردن کودکان اشاره میکند و میگوید: «بعضی از والدین و بهویژه مادران شاغل صبحها بچهها را با سروصدا و جار و جنجال بیدار و استرس و فشار روانی زیادی به آنها منتقل میکنند که در تمام طول روز از آنها جدا نمیشود.» این روانشناس و رواندرمانگر ادامه میدهد: «مادران شاغل باید با برنامهریزی صحیح، شرایطی را فراهم کنند که برای بموقع رسیدن به مدرسه و محل کار، کودکان را خواب آلود، بیحوصله و بدون صرف صبحانه از منزل بیرون نبرند.»
کبیری میافزاید: «اولین قدم برای سبک شدن خواب صبحگاهی کودکان، کامل شدن خواب شبانه آنها است. والدین نباید انتظار داشته باشند درحالیکه خودشان مشغول تماشای یک فیلم جذاب یا گوش کردن یک موسیقی شاد هستند، کودک با رغبت به تختخواب برود.» کبیری ادامه میدهد: « خانوادههای پرمشغله امروزی، برای جمع شدن اعضای خانواده فرصتهای محدودی دارند و اغلب زمانی که پاسی از شب میگذرد و دانشآموزان باید برای خوابیدن آماده شوند، فرصتی را به دورهمی و گپ و گفت خانوادگی اختصاص میدهند.»
خواب صبحگاهی دانشآموزان و دردسرهای والدین
در همینه زمینه :