برگریزان تماشاخانهها
چرا بیشتر نمایشهای روی صحنه فروش خوبی ندارند؟
فهیمه پناهآذر-روزنامهنگار
این روزها تماشاخانههای پایتخت میزبان بیش از ۷۰گروه نمایشی هستند؛ نمایشهایی که با موضوعات متنوع توانستهاند ویترینی را برای علاقهمندانشان مهیا کنند، اما بهنظر میرسد گرانی بلیتها از یک سو و کیفیت پایین آثار نمایشی از سوی دیگر نتوانسته مخاطبان را جذب سالنهای نمایشی کند.
صندلیهای خالی بیشترند
همیشه وقتی نمایشی روی صحنه میرود؛ چینش بازیگری آن برای مخاطب تئاتر میتواند جذاب باشد؛ بیشتر بازیگران چهره یا مطرح تئاتر وقتی در نمایشی بازی میکنند آن نمایش قدرت فروش بالاتری نسبت به دیگر نمایشها پیدا میکند. نمایشنامه و خود کارگردان هم از دیگر شاخصهای انتخاب نمایش برای تماشاست که در این سالها این دو از معیارهای مهم مخاطبان اصلی و حرفهای تئاتر برای انتخاب و تماشای آثار نمایشی شده است، اما نمیتوان حضور بازیگر چهره را انکار کرد.
با نگاهی به نمایشهایی که در 2هفته اول مهرماه روی صحنه بوده و هستند، مشخص میشود برخی از این نمایشها بازیگران چهره را در ترکیب بازیگران خود دارند، اما حضور این افراد به فروش آثار کمک چندانی نکرده و باز هم صندلیهای خالی در تماشاخانهها دیده میشود؛ نمایشهایی که با میانگین بلیت ۱۰۰هزار تومان روی صحنه میآیند و البته این قیمت برای سبد فرهنگی یک خانواده سنگین است و برای گروهی که چندماه درگیر تمرین نمایش و هزینههای تولید هستند هم خیلی کم بهحساب میآید.
استقبال از نمایش پدر
یکی از نمایشهای پرفروش این روزهای تئاتر پایتخت «پدر» است؛ نمایشی که بعد از کار سجاد افشاریان که جزو پرفروشهای تئاتر فصل تابستان محسوب میشود، قرار است از ۱۷مهرماه روی صحنه بیاید و در پیشفروش بلیتهایش موفق بوده است، این نمایش پیشتر هم در تالار اصلی تئاترشهر اجرا داشته است و بار دیگر تا ۲۶آبانماه روی صحنه میرود؛ نمایشنامهای از فلوریان زلر که آروند دشتآرای کارگردانی کرده و رضا کیانیان، سوگل خلیق و سعید چنگیزیان بازیگران آن هستند. قیمت بلیت نمایش در سالن اصلی ۲۰۰هزار تومان و در بالکن ۱۰۰هزار تومان است. آمار سایت فروش این نمایش نشان میدهد که استقبال خوبی از نمایش شده و پیشفروش بلیتها هم قابل تامل است! یکی دیگر از نمایشهایی که استقبال خوبی از آن شده: «انسان/اسب؛ پنجاه/پنجاه» است؛ نمایشی باکیفیت که بهخاطر استقبال فراوان بعد از پایان اجرا از تالار مولوی به شهرزاد میرود.
مکث
تماشاگری که باید ارزشافزوده بپردازد
از نمایشهایی که در آن بازیگر چهره دیده میشود، «هوندا، آدیداس۲» است که در شهرزاد روی صحنه میرود. اشکان درویشی، کارگردان نمایش است و در آن چهرههایی که حالا در فضای مجازی بیشتر شهرت دارند تا عرصه بازیگری(بهاره رهنما) دیده میشوند. نمایشی که بلیتهای ۱۰۰تا۲۴۰ هزار تومانیاش با تخفیف ۲۰درصد عرضه میشود اما با نگاهی به سایت فروش مشخص میشود که بلیت بیشتر صندلیهایش فروش نرفته است. حتی برخی از نمایشهای شاد هم با چهرههای نوستالژی نتوانستهاند تماشاگرانشان را ترغیب به تماشا کنند. «عروس فراری» جواد انصافی که با نگاهی به سایت فروش بلیت، در هفته اول اجرا صندلیهای خالی دارد یا «عروسی خون» به کارگردانی قطبالدین صادقی با بلیت ۱۵۰هزار تومانی در ایرانشهر که پیشفروش بلیتهایش آنقدر رضایتبخش نیست. شاید مقایسه چند نمایش، محک خوبی برای موفقیت اجراها و فروش بلیت آنها نباشد اما بهنظر میرسد تماشاگر امروز تئاتر هم بهدنبال چهره است و هم برایش کیفیت نمایش و کارگردانی مهم است؛ تماشاگری که قرار است علاوه بر خرید بلیت، ۹درصد مالیات ارزش افزوده را هم پرداخت کند.