اینو می‌گن جدال نابرابر
زشت و زیبای مصاف نساجی و الهلال در لیگ قهرمانان آسیا
بهروز رسایلی
هیچ‌کس تعجب نکرد. نتیجه همانی بود که انتظار می‌رفت؛ شاید فقط با کمی تفاوت در پیش‌بینی تعداد گل‌ها. صد البته فوتبال ورزش شگفتی‌هاست و همه امیدوار بودیم نساجی هم در آزادی غول‌کشی کند اما الهلال این‌بار مثل روز اول و مصاف با نوبهار ازبکستان، غافلگیر نشد. تیم عربستانی از دقایق اولیه برای کسب برتری روی دروازه نساجی فشار آورد و استحقاق پیروزی 3گله را هم داشت. ما به تیر زدیم و آنها نیز، اما در مجموع اگر قبل از دقیقه20 به گل نمی‌رسیدند، شاید بیش از اینها فشار می‌آوردند. این بازی، نکات زشت و زیبای خودش را داشت.
زیبا
مهم‌ترین نکته مثبت مسابقه، حضور نساجی به‌عنوان یکی از تیم‌های ریشه‌دار و دوست‌داشتنی ایران در چنین مصاف مهمی بود. به هر حال آنها کسب تجربه کردند و روزی تاریخی در باشگاه‌شان رقم خورد. رویارویی با نیمار جونیور که یکی از بزرگ‌ترین و گران‌قیمت‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان به‌شمار می‌آید، اتفاق مهمی است که شاید 2سال پیش هیچ‌کدام از تیفوسی‌های نساجی هم آن را تصور نمی‌کردند. همچنین به لطف برگزاری این بازی، سکوهای ورزشگاه آزادی پس از مدت‌ها پر از تماشاچی شد و رنگ و بوی دیگری گرفت. چمن ورزشگاه هم حداقل از جنبه ظاهری سر و شکل بهتری پیدا کرده بود و دست‌کم آن تصاویر زشت و زننده از چاله‌ها را به‌دست عکاسان و رسانه‌های خارجی نمی‌داد. نهایتا هم مسابقه بدون حرف و حدیث خاصی به پایان رسید و کاروان تیم پرستاره الهلال از ایران خارج شد.
زشت
برخی اتفاقات بازی قشنگ نبود. درگیری پیش آمده بین امیرمحمد هوشمند و سلمان فرج غیرحرفه‌ای به‌نظر میرسید. اصلا دلیلی نداشت بازی به‌علت یک خطای ساده اینقدر متوقف شود و داور 13دقیقه وقت تلف‌شده بگیرد. به علاوه منصفانه باید گفت ما خوش‌شانس بودیم که داور در بازبینی صحنه حکم به اخراج هردو بازیکن داد، وگرنه اگر فرج که آغاز‌کننده درگیری نبود اخراج نمی‌شد، کار برای نساجی دشواری بی‌نهایتی پیدا می‌کرد. از سوی دیگر پرتاب اشیا از سوی برخی تماشاگران هم آزاردهنده بود. این وضع مخصوصا در زمان خروج بازیکن اخراجی الهلال از زمین شدت پیدا کرد و باعث شد رشید مظاهری به‌عنوان اسکورت فرج وارد معرکه شود و او را به رختکن ببرد. خب چرا؟ فرض کنید شبیه این اتفاق برای یک تیم ایرانی در عربستان رخ می‌داد، ما خوشمان می‌آمد؟ از همه اینها که بگذریم اما زشت‌ترین بخش ماجرا تفاوت بضاعت 2تیم است. ما توقع نداریم حتی بزرگ‌ترین تیم‌های کشورمان هم قدرت و ثروت رقبای عربستانی را داشته باشند، اما انصافا این فاصله کهکشانی هم عادلانه نیست. مرجع جهانی ترانسفر مارکت ارزش نساجی را 5.9میلیون یورو تخمین می‌زند، درحالی‌که ارزش الهلال عربستان را 257.4میلیون یورو برآورد کرده است؛ یعنی 43برابر گران‌تر از نماینده ما. خب طبیعتا در این شرایط نباید انتظار رقابت برابر داشته باشیم. آنها دارند خودشان را قوی می‌کنند، ما هم باید سرمایه‌گذاری کنیم. جز این راه دیگری وجود ندارد. باور کنید.
بازنده غایب
در روزی که اغلب بازیکنان پرسپولیس نمایشی استاندارد و درجه‌یک مقابل الدحیل قطر داشتند، یکی از مورداعتمادترین بازیکنان یحیی گل‌محمدی غایب بود. میلاد سرلک که از زمان جذب‌شدن در پرسپولیس به یکی از مهره‌های اصلی سرخپوشان تبدیل شده، اواسط بازی با النصر عربستان کارت قرمز گرفت و از زمین اخراج شد. بدون تردید اخراج این بازیکن ضربه مهلکی به پرسپولیس زد و چه‌بسا اگر 2تیم با نفرات برابر با هم بازی می‌کردند، با وجود همه کم و کاستی‌ها پرسپولیس می‌توانست یک امتیاز از بازی با حریف عربستانی بگیرد.
سرلک که تا قبل از اخراج هم نمایش قابل‌قبولی در زمین نداشت، به‌واسطه دریافت آن کارت قرمز بازی با الدحیل قطر را از دست داد. به این ترتیب یحیی گل‌محمدی سر یک دوراهی تاکتیکی قرار گرفت؛ اینکه سینا اسدبیگی را کنار مسعود ریگی فیکس کند و به بازی با 2هافبک دفاعی روبیاورد یا اینکه از سروش رفیعی بهره ببرد و به سیستم تهاجمی‌اش با سود بردن از فقط یک هافبک دفاعی بازگردد. انتخاب شجاعانه یحیی، مورد دوم بود و او جواب این جسارت را هم گرفت؛ هم پرسپولیس ریتم خوبی در دوحه داشت و هم سروش رفیعی بازی باکیفیتی ارائه داد.
با توجه به شرایطی که به‌وجود آمده، حالا به‌جرأت می‌توان گفت میلاد سرلک باید برای بازپس‌گیری جایگاهش در پرسپولیس بجنگد. مسعود ریگی از زمان حضور در ارنج، نمایش‌های خوبی داشته و مورد تأیید هواداران و کارشناسان قرار گرفته است. سروش رفیعی هم کیفیت قابل تاملی دارد و چه‌بسا اگر گل به‌خودی‌اش جلوی ذوب‌آهن نبود، اصلا از ترکیب خارج نمی‌شد. تازه یاسین سلمانی هم هست و همه اینها یعنی شاید به شکلی غیرمنتظره شاهد نیمکت‌نشینی میلاد سرلک باشیم؛ بازیکنی که به لطف دعوت به آخرین اردوی تیم ملی با کلی جنجال از تمدید معافیت خدمت سربازی بهره‌برد.
